Vannon en Rigotte: Mini - Maxi - Mega

De 21ste mini-expeditie: 07 tot 11/06/2019: Vannon en Rigotte 

Deelnemers: Jos en Peter (Avalon), Tom, Stijn, Herman en Geert (Cascade)

Het verslag van de duiken door Stijn Schaballie

Tijdens de vorige mini expeditie werd het ons duidelijk dat we onze inspanningen op twee systemen moeten richten. Door omstandigheden zijn de duikers echter de ganse periode in het systeem van de Rigotte bezig geweest. 

We waren vorige expeditie daar gestopt in een grote zaal, waar een blokkenstort ons de weg versperde. We zijn vrijdag van start gegaan met het onderzoeken van het oppervlak boven deze zaal. Buiten enkele tochtende spleten, vonden we helaas niets dat interessant genoeg was om aan te werken. Zaterdag duiken Tom en ik opnieuw tot in deze zaal. Een trémie betekent veelal het einde van een grot, maar deze blokkenboel was ons goed gezind: Tom en ik hebben ons letterlijk een weg gepuzzeld doorheen de mikado. Aan de andere kant van het blokkenstort kwamen we terecht in prachtig geërodeerde, stevige tunnels … en die bleven maar doorlopen! Later dan verwacht kwamen we weer bovengronds, zodat de collega’s voorzichtig ongerust waren. Met een brede smile konden we hen vertellen over sifons, zalen en tunnels in alle maten en vormen. Het was duidelijk, de S2 van de Vannon staat voorlopig on hold. 

De ingang van de 'Crotot Pont'. Tom en Herman vertrekken

Dag drie werden de nodige voorbereidingen getroffen om de eindsifon S6 van de Rigotte te duiken. Om de portage te verlichten werd ervoor gekozen om de tussenliggende sifons (met shunt) ook te duiken. Het resultaat is een S4-5 van enkele meters lang, en een S6 van 45m, -3m. De grootste verrassing post S6 was misschien wel dat ik plots in een actieve bedding stond. Vermoedelijk verliezen we het actief in de S6 en verschijnt het water opnieuw ergens in het dorp waar een totaal van 5 bronnen samen komen. Dit verklaart waarom de Crotot’s niet het hele jaar water geven.

Stijn met bagage, na de succesvolle duik van de S6

Van enkele bronnen hebben we een vermoeden van herkomst, maar een kleurproef dringt zich nu echt wel op. Mijn tijd post S6 was eerder beperkt, want er stond nog een BBQ op het programma. Maar ik heb toch een 400-tal meters verkend in een ruime, comfortabele galerij met actieve rivier en einde op niets. Die zondag was het Vaderdag, dus is het ‘Galerie des Pères’ geworden. Er is ook tijd gemaakt voor een topografiesessie tot aan het vertrek van de S6 en het nemen van enkele filmbeelden.
Nu restte ons nog een halve dag vooraleer we weer huiswaarts vertrokken, en uiteraard hebben we die ook nuttig ingevuld. Dankzij de verwerking van de topogegevens door Geert, wisten we vrij snel de juiste ligging van de grot en dankzij Jos weten we welke karstfenomenen in aanmerking komen voor een onderzoek en een eventuele verbinding.

Zo is er een overloop in de droge bedding van de Rigotte, met onderin een sifon (in normaal regime). Het was er echter al een hele tijd droog geweest, en er stond nu geen water in de sifon! Zowel stroomop als stroomaf is er een krappe laminoir over enkele meters verkend met open einde. Onze speurtocht ging verder langs enkele veelbelovende gaten, maar uiteindelijk is ervoor gekozen om nog eens de duikspullen aan te trekken.

De ingang van het venster (overloop) op de Rigotte

Een duikpoging in de ‘Crotot Maison’ hadden we nog niet ondernomen. Deze resurgentie stroomt bijna nooit, maar moet zeker deel uitmaken van het systeem. Vanuit de ‘Crotot Pont’ had ik echter al wel 37m lijn kunnen leggen in de richting van deze resurgentie tot aan een blokkenpassage. Het resultaat van mijn duik vandaag was dat ik vrij snel m’n oude lijn kon terugvinden! En hiermee heeft het systeem er een nieuwe, veiligere ingang bij. Deze sifon, de S2 bis, is ongeveer 50m lang en zal onze toekomstige reguliere ingang worden! Deze ingang ligt op privé terrein, achter de boerderij. Gelukkig hebben we zeer goede contacten met de boer en zijn familie en is de toegang ons verzekerd!

De 'Crotot Maison' die de nieuwe, veilige ingang wordt tot de Rigotte

Nog een belangrijk nieuwtje is dat de S1-2 van de Rigotte eigenlijk 50m korter is, want op 90m kan je oppervlakte maken en zo tot in de Salle de l’ Eboulis zwemmen. Ik ben dan geëindigd met een tochtje stroomop, door de bedding van de Vannon, tot aan enkele bronnen in de bedding. De grootste van de twee meet 30cm op 80cm, maar dieper lijkt er geen doorkomen aan. Alleen: welk water is dat nu … Vannon, Rigotte, Dialose, of… ? Er zijn nog zoveel mysteries te ontrafelen … maar we hebben ondertussen toch al een tipje van de sluier mogen oplichten! Heel erg bedankt Moeder Natuur!

Het verslag van de 'droge' werken door Jos Beyens

Tijdens de vorige expeditie werd de ‘Grotte des Mères’ ontdekt. Deze grot zou wel eens kunnen verbinden met de post-sifon van de Vannon. Ik was daar twee weekends geleden 2 dagen het eerste deel al verder gaan uitdiepen zodat we in de toekomst comfortabeler zouden kunnen werken. Zaterdag graven we de rest van de grot dieper uit. Herman en Geert komen helpen en met vier gaat het redelijk goed vooruit.

Zondag assisteren we de duikers die opnieuw de Rigotte gaan doen. Wanneer Herman, Tom en Stijn vertrokken zijn, trekken Geert, Peter en ik eerst naar de D40. We doorzoeken de ganse grot opnieuw, en Peter vindt zowaar een nieuwe passage. We maken de toegang ervan open met hamer en beitel, maar spijtig genoeg zit het na 4m overal dicht. Misschien kunnen we, indien we een groot blok opruimen, toch nog verder graven. De linkerwand is duidelijk door water uitgespoeld, dus écht stoppen zal het er niet doen!

De ingang van de D40 

Daarna toon ik hen de ligging van ‘Trou Koolzaad’ en een ‘Venster’ op de Rigotte daar vlakbij.Maandag ga ik met Peter opnieuw verder graven in de GDM. We zijn maar met twee, dus het zand helemaal naar buiten sleuren, is onmogelijk. We stockeren alles zo goed mogelijk aan de zijkanten. We geraken slechts 1 meter dieper en 1 meter verder… Einde op een dassengang die lichtjes omhoog gaat doorheen het sediment… Om 16.00 uur stoppen we ermee. Het is er nu zeer lastig graven en ons vat is af. Volgende keer moeten we weer minstens met 4 man zijn!

We bekijken samen de eerste, fantastische filmbeelden van de ondergrondse Rigotte

Het wordt elke expeditie spannender. En er worden weeral volop plannen gemaakt! We zijn voorlopig nog niet klaar met de explo!

Wordt (met plezier) vervolgd !
En als kers op de taart:  De eerste filmbeelden van de ondergrondse Rigotte
Tekst: Geert, Stijn en Jos                                       
Foto's: Peter, Geert, Jos      
Zie ook bij onze collega's van Cascade: SC Cascade : Mini - Maxi - Mega       
En wat eraan vooraf ging: Het verslag van de 19de mini-expeditie