woensdag 28 augustus 2019

Verslag Anialarra augustus 2019

Voor we alweer naar de Anialarra vertrekken voor de septemberexpeditie, even gauw samenvatten wat we in augustus deden.

Zoals gebruikelijk namen we onze intrek op Camping Ibarra, maar maakten we ook een klein hoogtekamp op 2100 m hoogte, op de rand van de lapiaz. Het weer was ons zeer gunstig gezind, op enkele dagen na zijn we er dus goed bruingebakken.
De ploeg op Camping Ibarra (behalve Paul)

Sima Regalo
De hoofdschotel was alweer de AN597-Sima Regalo. Vorig jaar verbonden we deze grot met het Systeem van Anialarra, op -430 m diepte. De grot was in 2018 geëquipeerd gebleven tot op -260 m dus we konden vrijwel direct van start gaan. In die zone waren nog 4 vraagtekens:
  1. Het vervolg van de Puits de la Quiétude. Dat bleek uiteindelijk “maar” een P40 te zijn die op -310 m eindigde op een te nauwe spleet.
    Puits de la Quiétude (P73)
  2. Het vervolg van de Puits “En Manque”. Meerdere dagen en veel touw waren nodig om ook hier een bodem te bereiken, op -380 m. De put is eerder een kloof, niet erg breed en eerder nat. Maar wel 144 m diep!
  3. Het vervolg van de Puits du Bon Voisin. Vorig jaar reeds 29 m afgedaald maar de top van de put lag vol losse stenen die constant vielen. Meerdere trips waren nodig om met kippengaas alles goed te stabiliseren. Maar verder afdalen is nog niet gebeurd. De put lijkt minstens 150 m diep te zijn!
  4. Een klein gaatje achteraan de Galerie du Faux Plancher. Dit 20 cm brede gat in het calciet tochtte amper, maar er leek een put(je) achter te zitten. Eens het gat vergroot was, kwamen we tot onze verrassing uit in een zeer ruime put (P29-Puits des Abeilles) en eronder stonden we alweer bovenaan een gapend zwart gat waarin stenen heel diep vielen. Enkele dagen later stonden we beneden (-396 m) deze “Puits Fantastique”, een enorme schacht van 114 m diep. Daar vonden we een topopunt: we hadden de verbinding gemaakt met de Méandre des Champions, die we vorig jaar exploreerden.
    Puits des Abeilles (P29)

    Puits Fantastique (P114)

    Puits Fantastique (P114)

In de dagen erna vonden we, na een traversee bovenaan de Puits Fantastique, nog een nieuwe put: de Puits des Etoiles Filantes, afgedaald tot einde touw en hij gaat nog 40-50 m dieper!

 Puits des Etoiles Filantes
Voorlopige topo


Het Systeem van Anialarra 
In de AN51 werden alle touwen tussen -200 en -390 vernieuwd. Daarmee zijn zowat alle touwen van de grot weer “recent”. We hopen dat het de laatste keer was, dit was de 3de of 4de keer dat alle touwen vervangen werden en er hangt daar 600 m touw, dus reken maar uit wat dat telkens kost.
We maakten een dagtrip waarbij we terugkeerden in de Réseau des Affamés, één van de “amonts” dus, door ons ontdekt in de periode 2001-2002. Een nauwe meander ten einde de “affluent Shit-schiste” hield ons een hele dag bezig; hij doorsneed enkele putten en hogere verdiepingen en we topografeerden er een paar honderd meter in.

Een andere ploeg ging rond -475 m een klim doen naar een balkon op 5 m hoogte, jammer genoeg leverde het niets op. Er werd tevens een oude (volle) kitzak gerecupereerd op de Plage des Galets (-500).

Tot slot keerden we terug in de Rivière Tintin. Ditmaal via de stroomafwaartse ingang AN308, wat veel simpeler is: slechts 250 m putten en in minder dan 4 uur bereikt men langs daar ons kamp aan de monding van de Rivière Tintin. Op deze driedaagse tocht ging een ploeg van 3 werken in de meest stroomopwaartse zone van Tintin: Quick & Flupke. Daar zitten we “slechts 80-90 m verwijderd van de Gouffre des Partages. De verbinding zou de grootste grot van Frankrijk opleveren (+/- 135 km). Er werd veel gezocht maar gelukkig ook gewerkt in een nauwe spleet waarin we nu 35 m ver zitten. Goede aanzuigende tocht en een echo, maar voorlopig nog veel te nauw.

In de extreme amonts van Tintin (foto uit 2009 van Mark Michiels)

Dankzij de verlengingen in zowel Sima Regalo als in het Systeem zelf, stijgt de lengte van het Systeem van Anialarra nu naar 47200 m.

Prospectie
Er werden enkele dagen besteed aan het zoeken naar nieuwe grotten. Aldus werden enkele interessante gaten gevonden die zich in de zone van Quick & Flupke bevinden, en ook een intrigerende, diepe spleet (Sima de la Marmota) in de zuidflank van de Anialarra, met prachtig uitzicht over Ukerdi. Wordt vervolgd!

Prospectie
Ook onderzochten we diverse reeds gekende gaten, waar nog vraagtekens waren. Dit leverde echter geen grote resultaten op.
Sima Antartica werd gecheckt tot in de Salle Glacée op -50, maar bleek daar nog teveel sneeuw en ijs te bevatten. De verdere exploratie van het grote vervolg dat we daar 3 jaar geleden vonden, gaat blijkbaar nooit lukken!



Deelnemers speleo’s:
Avalon : Annette Van Houtte, Paul De Bie, Kim De Bie, Ellen De Bie, Erik Bruijn, Lieven De Meyere, Hans Verhulst
GRSC: Frits van der Werff
TRT: Florian De Bie

Verslag & foto's: Paul

1 opmerking :