We Fagnoulen weer

Twee weken geleden, zondag 10/10/2010 Bart - Paul - Friedemann - Annette

Langs de Buc en dus zonder duikpak de grot in. Terwijl Paul trapjes zette aan het klimmetje vlakbij de verbinding gingen de 3 anderen al voorop om te verder graven aan het gangetje in de buurt van de Zwijnenbak (kant Buc).

Na een klein halfuur bleek er zo weinig zuurstof te zijn dat de aansteker weigerde een vlammetje te produceren, sommige mensen hadden reeds een goeie koppijn opgelopen. Dus moest daar worden opgegeven wegens gebrek aan zuurstof en het in de Fagnoules klassieke fenomeen van teveel CO2.

Fried en Bart zijn dan gaan graven aan de oplopende meander naar de Buc, op de palier met het looplijntje. Na vordering van enkele meters voorlopig einde op verbreding waar precies enkele vertakkingen zijn. De tocht is niet indrukwekkend. Ondertussen is Paul, geassisteerd door Annette, plops gaan klaarmaken in het nauwe meandertje vlak voorbij de Hyper-Ventilateur (richting Fagnoules).

Daarna is Paul, wederom geassisteerd door Annette, toch een uur gaan graven in het gangetje zonder zuurstof. De ene mens kan daar dus toch beter tegen dan de andere. Op het einde herneemt de gang terug de oorspronkelijk richting, de ruimte boven de afzetting wordt hoger en het wordt er breder. Stop wegens hoofdpijn en redelijk vroeg gaan pintelieren op een terrasje in de zon (maar niet zo vroeg als de TDC-ploeg; wij waren 6 minuten later!). Verslagje: Annette

En dan vandaag, zondag 17/10/2010, Rudi - Annemie - Paul

Bedoeling was verder te graven aan wat we stilaan de "Petite Evasion" kunnen noemen (de Grande Evasion die hebben we al in de Trou de L'eglise, en het is te hopen dat we nooit zo ver meer moeten graven: 35 meter). In deze "Petite Evasion" zitten we nu toch al een meter of 8 ver, dan haakse bocht naar links waarin dus vorige week een meter werd gevorderd, en het plafond eindelijk wat begon te stijgen. D.w.z. in plaats van 8 cm lucht wordt het er zowat 15! Ter herinnering we hopen om langs deze graafgang "iets" te vinden dat zou toelaten de terminus van de grot, die vervloekte sifon 8, te omzeilen.

Dit keer waren we voorzien onze "desob-ventilator" en een meter of 10 soepele slang. Maar eerst puin gaan ruimen in onze andere desobstructie, de nauwe meander in de Hyperventilateur. Ook al een kanshebber om die S8 te shunten. Het puin ruimen was een lastig karwei (in dat klotemeandertje is alles gewoon lastig), de nieuwe gaten boren ook. Maar twee uur later zat dat karwei erop en konden we gaan graven in de "zuurstofloze" Petite Evasion.

De ventilator bleek overbodig (Grrrrr!) want ditmaal was er geen luchtgebrek! Begrijp het maar hé. Maar prima zo, en graven als gek dus. Ik eerst anderhalf uur, dan Rudi anderhalf uur, dan ik weer een uur. Heel veel bakken (een honderdtal) vol natte zware klei die allemaal door arme Annemie een heel eind verder werden leeggekieperd (en zo heel veel plaats hebben we daar niet meer). We vorderden 3 meter, uitgegraven sectie 50x50, als ik goed kan rekenen is dat toch 0,75 m3 klei verzet.

Maar dan...kregen we zicht op een soort schuine spleet, een driehoek lucht boven de klei van zowat 20x20 en in die spleet zie je wel 5 meter ver. En dan ziet het er zwart, en wat meer is: er is een echo, je hoort druppeltjes vallen en er staat nu een flinke tocht (geen wierook voor nodig). Ra ra ra wat is er daar? Eén ding is zeker: het wordt daar groter.

Wordt vervolgd (maar reken maar op een nog dag graven, want je moet zeker 40 cm dieper uitgraven om door die spleet te geraken). Nu alleen maar hopen dat het niet iets is dat weer naar de ingang van de Buc wegdraait, want dan is nog steeds een mogelijkheid.  Dit verslagje: Paul