Vorig jaar werd de resurgentie overwonnen door Stijn Schaballie en nadien verder geëxploreerd samen met Michel Pauwels. Er is nu ongeveer 1 km grot verkend (waarvan 355m sifon) en het loopt er gewoon verder. Spijtig genoeg is het voorlopig een duiksite.
Maar Avalonners zijn keikoppen en eens ze zich ergens in hebben vastgebeten, laten ze niet gemakkelijk los. Zo zijn we ondertussen al 17 keer naar het grensgebied Haute Marne - Haute Saône getrokken om telkens enkele dagen te gaan wroeten aan de resurgentie. Telkens dus 520 km heen en zelfde afstand terug... en soms enkel om er twee of drie dagen te graven in vreselijke smalle en onstabiele toestanden. Er is veel tocht en we hopen uiteraard op een 'droge' toegang.
'Jullie zijn zot', is een repliek die we vaak te horen krijgen... Maar de ploeg weet waarom ze dat doen en wat ze kunnen verwachten!
En na vier jaar zijn we een goed draaiend team geworden. We weten precies wat we aan elkaar hebben een vullen mekaar perfect aan. Dit is dus eigenlijk een artikel om mijn mede'zotten' te bedanken voor hun positieve motivatie en de ongelofelijke momenten die we al samen beleefd hebben. (en we zijn blij met elke meter die we vorderen!).
Hopelijk geraken we dit jaar 'droog' in de Vannon :-)
en binnenkort zijn we terug naar daar voor aflevering 18 :-)
BeantwoordenVerwijderenVoorlopig Zijn we voor de 18de mini-expé met Herman, Michaëla, Mario, Dagobert en ikzelf... Dat is een mooie bende 'zotten' :-)
BeantwoordenVerwijderen