Het woord doorduwer zegt genoeg: iemand die zich 200 % inzet, nooit opgeeft en niet zeurt. Niet elk jaar is er zo iemand die er echt uitspringt (in 2010 was er geen uitreiking) maar in 2009 en 2011 ging de trofee naar twee “juniors”, jonge wolven die ondanks hun jeugdige leeftijd hun strepen al hadden verdiend, op het Massief van Anialarra: Friedemann en Tobias.
Dit keer, 2012 dus, gaat de trofee naar iemand die al langer op dat massief bezig is dan gelijk welke Avalonner! Want inderdaad, reeds in 1984-85-86 zaten er Belgische speleo’s op het massief en zij ontdekten er o.m. de AN51, de grot die wij nu nog steeds gebruiken als de snelste toegang tot het Systeem van Anialarra. Daar zat destijds ook zo een hevig jong wolfje tussen, maar trofees werden er toen nog niet uitgedeeld, zoniet had hij hem toen al wel verdiend.
Maar dat jong wolfje, intussen een vijftiger, draait sedert een jaar of 5 terug mee op de Anialarra-expedities en heeft nog maar weinig van zijn vechtlust verloren. En de passie voor dit prachtige massief is nog volop aanwezig, zo getuigen de vele verhalen en fotoreportages die hij maakt(e). Zie daarvoor zijn blog http://leshorizonscaches.blogspot.be/search/label/Anialarra
Dames en heren, de Anialarra-doorduwer 2012 is de man met de (echte) Baskische pet … Jean-Claude London van CASA/C7 (Union Belge de Spéleologie), “Jack” voor de vrienden. Gefeliciteerd, Jack, en tot volgend jaar!
Nog twee fotootjes van onze bijeenkomst, van de hand van Bart:
Proficiat, Jack.
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd!
BeantwoordenVerwijderenfélicitations, Jack!
BeantwoordenVerwijderen