Vooruitgang in "Trou du Bonheur"

28/5/2012 Michaëla, Herman en Jos

Doel: verder topograferen en daarna desob in de verste(?) regionen van de grot. Mich en ik beginnen zo snel mogelijk aan de topo, maar gezien de smalle gangetjes en de vele cheminees en zijgangetjes, duurt het topograferen toch weer langer dan verwacht. We besluiten dan ook om in de tweede zaal, de Salle de la Terre d'Haurs, te stoppen. Het is ondertussen ook al laat en veel tijd blijft er niet over voor de explo.

In het bovenverdiep vallen we een smalle passage aan die ons mogelijk overheen een instorting kan leiden. Na veel klop-en breekwerk, kan ik er nog nét niet door. Wel zie ik een donker gaatje achter enkele blokken die zonder al te veel moeite verwijderd kunnen worden indien men tot daar kan geraken. Volgend weekend gaan we er wel door geraken en dan weten we weer meer. Herman heeft zich ondertussen bezig gehouden met het schilderen van de tonnen die de ingang moeten verstevigen.



Daarna heeft hij de valleiwand nog eens grondig uitgekamd naar mogelijke ingangen, helaas zonder resultaat.

Verslag: Jos

3/6/2012 Jos en Dagobert

Wanneer we de parking aan den Bonheur opdraaien staan er 2 enduro-rijders klaar om de rust wat te verstoren. Maar enkele minuten later komt er een pick-up met blauwe flikkerlichten de parking opgereden. 2 Boswachters stappen op de enduro rijders af, ai die hebben prijs. Voor ons is het nu wat lastig om al ons gerief te beginnen uitladen dus starten we de dag met een wandeling. We maken van de gelegenheid een deugd om een doline die in het bos ligt nog eens te gaan bekijken.

We vinden al snel de doline en het is duidelijk dat deze op dezelfde as ligt als den Bonheur. Zeker eens terugkomen deze winter. Verder vinden we in en rond de doline 3 schedels (2x das en 1x hond) plus nog 2 in ontbinding zijnde kadavers van dassen. Tiens wat is er hier gebeurd, is dit allemaal wel natuurlijk. De schedels nemen we alvast mee, ik ken iemand die al lang een dassenschedel wil en die zal er blij mee zijn.



Terug aan de auto geen pick-up meer te zien dus we laden alles uit. Maar wanneer alles uit de wagen ligt komt de pick-up er terug aangereden. Lap nu kunnen we niet meer ontsnappen. Maar het is een zeer vriendelijke boswachter en na een ID controle maken we nog een uitgebreid praatje met hem. Het is duidelijk van de Trou du Bonheur weet hij niets af, houden zo. Maar met een dik uur vertraging en een karrevracht aan materiaal vertrekken we rond 11:00 naar de grot.

Vandaag is het de bedoeling om ons gapend gat te voorzien van 2 vaten dat we kunnen afsluiten met een deksel. Al snel ronkt de Hilti en even later staat het eerste vat al op zijn plaats.



De gaten rondom om worden met alu-profielen en buizen voorzien van een bodem en de eerste lading rotsblokken vindt zijn plek. Wanneer we ter hoogte van het 2e vat komen leggen we er nog een bache tussen en fixeren we het met enkele grote blokken. De rest is kinderspel, tonnen puin vinden een plaatsje rond de vaten. Eenvoudig maar zwaar werk en we zweten ons dan ook te pletter.



Tegen 14:30 is het karwei klaar en kan het gat perfect afgedekt worden met een plaat. Van onze krater is niets meer te zien.



Het is al tegen 15:00 wanneer we iets gegeten hebben dus de plannen om nog aan de topo te beginnen laten we maar al varen. Met een minimum aan materiaal gaan we dan maar naar het eindpunt van de grot. Daar waar Jos vorige keer net niet door kon gingen we snel eens een lamel verleggen. Dat dachten we want de lamel was zo dik dat we ze onmogelijk konden laten vallen. Het komend uur vloeken we allebei als ketters, maar uiteindelijk geraken we dan toch voorbij die lamel. 10 Minuten later is het verdict er al. Het vervolg is piepklein dus deze plek kunnen we zo goed als afschrijven. Bij goed tochtweer nog eens terugkomen met wierook en dan beslissen of grote desobwerken verantwoord zijn.

Verder bekijken we nog enkele andere plekjes maar niets is evident en tegen 17:00 staan we buiten. Volgende keer terug topo en daarna systematisch alle plekjes in detail beginnen bekijken. We zijn nog niet klaar met den Bonheur.

Verslag en foto's: Dagobert