Gisteren zondag (20/6) stond een internationaal gezelschap gereed om de Fagnoules te verlossen van een hoop overbodig geworden materiaal. 1 Luxemburgse (Médy), 3 Vlamingen (Bart, Tom & Paul), 3 Walen (Benoit, Luc en Aurélien), 1 Nederlander (Frans) en 1 die van alles en nog wat was: Antoine.
Puur voor de lol gingen we er langs de boveningang in, een half uurtje extra maar de kits waren nog leeg en lekker licht. 
Dan naar achter, rustig aan want de helft van onze gasten had nooit de grot gezien, dus pauzeerden we regelmatig voor wat uitleg. De sportievelingen deden de traversee boven de waterval, daarna splitste de groep op: Paul toonde de schitterende réseau Oufti-Amai aan Médy, Benoit, Aurélien en Antoine, terwijl Bart, Tom, Luc en Frans wat puin gingen ruimen in de Hyperventilateur. Een uurtje later waren we allen terug en kon het echte werk beginnen: opruimen!
Tom en Luc koersten alvast naar buiten met twee zware vrachten: een grote Grundfoss pomp en een HItachi breekhamer. Frans begon vakkundig de tientallen haakjes uit de wand te draaien die de elektriciteitskabel op zijn plek hielden, terwijl de rest de kabel in zakken stopte. Zo'n zakje kabel, dat weegt als lood, of beter als koper, want dit zijn dikke rubber kabels met lekker veel koper erin. De meeste kabels waren 75 m lang en dat ging net in een gewone kit, maar er was er een bij van 100 m. Een monsterlijk zware sherpakit gaf dat, die door Antoine zonder verpinken naar buiten werd gedragen!
Terwijl de kits zich vulden met elektriciteitskabel (een 6-tal kits + 1 sherpakit) sleurden we tegelijk met een pompslang van 15 cm diameter, zo'n dikke dus, weegt als een paar zakken cement en klemt zich in elke bocht vast. Maar langzaam maar zeker, en in een opperbeste stemming, vorderde de karavaan richting uitgang. 
Daar kwamen Luc en Tom ons weer tegemoet die hun last al buiten hadden gedropt. De uitgangszone was wat lastiger, de kabel passeerde er heel vaak tussen de blokken door en bovendien hadden we een kit te weinig voor de laatste 75 m kabel. Rond 16u stonden we allen buiten. Het spreekt vanzelf dat er nog veel tijd over was voor de obligate trappist in Café de la Place in Purnode.
Het is dus echt wel vlot gegaan. Wat er nu nog ligt kunnen we er gemakkelijk tijdens een volgende exploratietocht uithalen. Speciale dank aan Luc Bourguignon die de kabels meenam en ze zal schoonmaken en een onderhoudsbeurt geven.
Veel dank aan de deelnemers, en steeds tot wederdienst bereid: Benoit Lebeau en Luc Bourguignon (GRPS), Bart en Paul (SC Avalon), Medy Majerus, Antoine Lejeune, Aurélien Moreau (GS Lux), Frans Kampkens (Speleo Limburg), Tom Dedroog (Spekul)
Geen opmerkingen :
Een reactie posten