Gisteren hebben Frank en ik de trou du souci bezocht nabij Marenne, De grot is in beheer van een touroperator, je moet eerst even bellen waarna je de sleutel kan afhalen in Jupille, een twaaltal kilometers van de grot.
Hierdoor waren we pas redelijk laat ter plaatse.
Er zijn twee ingangen, het kleine poortje en de opgemetselde berg stenen, waarvan de voet rechts op de foto te zien is.
De oorspronkelijke ingang is laag en gaat via een diaklaas naar beneden. De andere is een ruim gat van een tiental meters diep waar je via ladders benden geraakt, beiden komen op ongeveer dezelfde plaats in de grot uit.
Hierna heb je twee mogelijkheden, wij zijn via de P20 afgedaald en langs de diaklaas omhoog geklommen.
Dit ging allemaal redelijk vlot, maar beneden veranderde de omgeving. In plaats van mooie gespoelde rots werd alles nu overdekt met een laag papperige klei. Slim genoeg had ik ook de beschrijving in de auto laten liggen, de topo had ik wel bij maar was toch minder duidelijk als ik dacht.
Na een tijdje op en af gekropen te hebben zijn we via de diaklaas naar buiten geklommen.
De grot hangt vol met staalkabels en ijzeren treden, wat zowel esthetisch als sportief wel jammer is. Ze wordt trouwens bijna nooit bezocht, volgens de touroperator, er waren nergens kruipsporen te zien.
Het was een plezante grot om gedaan te hebben, met een mooie ruime put.
Iets verder is er een grote perte waarin een volwassen beek stroomt, dit water hoor je onder in de grote diaklaas.
Ideaal om je slijkerige spullen in te wassen.
Een speleohand is snel gevuld.
Peter Coun
Is de grot van wildtrails of niet
BeantwoordenVerwijderen