Blokken en water

De barslechte weersvoorspelling voor het afgelopen weekend deed ons de Fagnoules afblazen. Jammer, want de eerste regen viel pas zondag om 16u. De weersvoorspellingen van het KMI zijn nog altijd even erbarmelijk als die van wijlen Armand Pien... maar die mens moest het wel zonder computer doen destijds! En al die regen gaan we blijkbaar deze week op ons dak krijgen..; dus de Fagnoules zit er volgend weekend ook niet meer in. Dan maar naar ons nieuw graafproject, Chantoir W en nog een andere, er vlak bij: Chantoir R (tiens waar hebben we dat nog gehoord). Gezien de grote instabiliteit van de "W", doken we in de "R". Daar zitten we al in een echt grotje (alles bijeen 15 m lang, -5 m) met een stevige tocht! Omdat ik nog steeds een lamme vlerk heb, liet ik het echte werk over aan Dago en Annette. Zware middelen werden ingezet en vele blokken versleept, maar jammer genoeg komt de galerij waarin we bezig zijn uit op een heel instabiele blokkentoestand. Na een paar uur hadden we die dermate gedestabiliseerd dat het ons raadzamer leek om de zaak een paar weken gerust te laten! Buiten was het nog steeds droog, en we amuseerden ons met het openmaken van diverse gaten in de rivierbedding. Eén gat slurpte gretig zowat 80% van het forse debiet binnen. Hierdoor werd een paar meter verder, aan de voet van een rotswand, een donderend geluid hoorbaar dat vanuit de grond leek te komen. Dago begon er een wilde desobstructie. Een 10 cm groot gaatje werd een gat, en die werd een put van meer dan een meter diep. We hoorden nu echt een uitnodigend gebulder onder ons. maar toen trok Dago één steen teveel weg en begon de hele boel erboven te verzakken. Daar zaten blokken tussen, zo groot als mijn TV (en dat is geen flatscreen!). Dus ook hier dienden we eieren voor ons geld te kiezen. Maar we komen terug, dat is wel zeker. Hieronder een filmpje van de situatie...