De traversee van de Fagnoules

Een paar jaar geleden maakten we een put open die zich vlakbij de meest stroomopwaartse perte van de Fagnoules bevindt. Zeven meter dieper liep het dicht, maar een nauwgezet onderzoek wees uit dat er op -4 een smalle spleet was waaruit een stevige tocht waaide. Dat rook dus naar Kabouter Plop-werk, en zo geschiedde: meerdere weekends lang werd die arme spleet (een vuist breed) het slachtoffer van ons bruut geweld. We geraakten toen een meter of 3 ver, en maakten zelfs stemcontact met iemand in de grot, die daar zo hoog mogelijk in een nauwe cheminee was gewurmd.
Maar veel te veel andere karweitjes deden ons de zaak vergeten, tot ik een week of 6 geleden "plots" de onbedwingbare drang voelde opkomen daar nu eens eindelijk komaf mee te maken.


Liefst 5 weekends na elkaar wisselden de Plopkabouters zich af om de stevig tochtende spleet om te toveren tot een autostrade. 3 meter...5 meter...7 meter...linker bocht...rechterbocht...10 m... en dan ... een gat omlaag. Smalletjes, maar dat moest het zijn! En inderdaad, vandaag 30/12/2007, na nog een paar uurtjes de wanden van de smalle spleet zachtjes met onze Hilti gemasseerd te hebben, waren we erdoor. We konden de smalle cheminee afklimmen en in de rivier van de Fagnoules pootje baden, die hier 17 m onder de oppervlakte stroomt.
Het ploegje aanwezigen (Annemie, Annette, Dirk en Paul) deed ineens de allereerste traversee van deze nieuwe boveningang naar de gewone ingang (een klein half uurtje).


Deze nieuwe ingang opent leuke perspectieven. Het zal zeker en vast langs hier zijn dat we de grot tijdens een gidsing zullen bezoeken. Want het bezoek van het stroomopwaartse stuk van de grot kwam er anders vaak niet van.

Ziezo, hiermee sluiten we het jaar 2007 af. In 2008 zal de Fagnoules ons nog vaak weerzien, want voorbij de sifon 6 hebben we nog één en ander af te ronden