Inleiding
In 2023 organiseerde speleoclub Avalon voor het 27ste opeenvolgende jaar een exploratiekamp op Anialarra (onderdeel van het beroemde Pierre Saint Martin-massief). Zoals gebruikelijk, gingen we er twee keer gedurende twee weken heen: van 22/7 tot 6/8 en van 9/9 tot 22/9. Uiteraard werkten we onder de vlag en de zegen van ARSIP, de overkoepelende organisatie die bijna 60 jaar lang de speleologische activiteiten op het massief coördineert (zie https://www.arsip.fr/).
 |
| Krzysztof, Kjel en Annette op de terugweg van Verdad naar het kamp, een uur na een zwaar onweer (foto: Paul). |
Driedaagse raid in Quick & Flupke
De Rivière Tintin is een zijrivier van het Systeem van
Anialarra. Ze kan in stroomopwaartse richting over meer dan 3 km gevolgd
worden. 500 m voor het einde is er een zijriviertje op de rechteroever:
Affluent Quick & Flupke. Een deel van het water daarvan is afkomstig van de
vlakbij gelegen Gouffre des Partages (kleurproef in 2009) en de verbinding met
die grot staat hoog op de wenslijst (dit zou een megasysteem
PSM-Partages-Anialarra creëren van bijna 140 km groot). In de zone het dichtst
bij Partages werd vorig jaar een 30 m hoge schouw beklommen, met zicht op een
vervolg…
Dit jaar trok een trio (Frits, Rudi en Erik) opnieuw, via de
AN308, naar ons ondergronds kamp “Milou”. ’s Anderendaags zetten ze dan de
exploratie verder bovenaan die schouw. Daar was er een groot platform. De ploeg
had de keuze tussen verder klimmen, of weer afdalen naar een onbekende ruimte
waar ze beneden een klein beekje hoorden. Ze kozen dit laatste… want dat was
misschien wel water dat van de Partages kwam! Inderdaad, 15 m lager stroomde
een beekje in een overwegend nauwe meander. Die kon helaas niet in
stroomopwaartse richting kon gevolgd worden, maar wel over meerdere honderden
meters in stroomafwaartse richting. Het eindpunt was een lage, bijna
sifonerende doorgang met enorme tocht. Dit riviertje bleek op de achteraf
ingevoerde topogegevens, waarschijnlijk in relatie met de Affluent Fantasio. Het
loopt in feite grotendeels evenwijdig aan Quick en Flupke…
Helaas brengt dit ons nog niet verder voor wat betreft de
verbinding met Partages. Maar het toont wel weer aan dat er in de Rivière
Tintin nog mooie ontdekkingen mogelijk zijn, en we dus dringend nood hebben aan
een directe ingang zodat we dergelijke exploraties op eendagstochten kunnen
ondernemen in plaats van driedaagse!
|
|
Sima de la Verdad (AN594)
Vorig jaar hernamen we Sima de la Verdad (zie het verslag
van 2022). Deze grot is de grootste kanshebber om een ingang te worden die in
de Rivière Tintin zou uitkomen, en wel zeer ver stroomopwaarts erin. In de
noordelijke tak van de grot strandden we in 2014 op een diepte van -186 m, waar
een grote instortingszone ondoordringbaar bleek. Onze terminus van vorig jaar,
in de westelijke tak, werd vlot gepasseerd maar zoals verwacht kregen we gauw
weer een meander onder de kiezen. Deze werd nu en dan onderbroken door kleine
putjes zodat we nu, na 11 dagen in deze grot te hebben gewerkt, een diepte
hebben bereikt van -87 m. We blijven pal west gaan, in de richting van een
omhooglopende schouw die we in de Rivière Tintin zien. Uiteraard moeten we nog
wel zowat 340 m zakken. Toch blijven we zeer optimistisch, omwille van de
morfologie van de grot én de zeer sterke aanzuigende tocht. De grot is
overigens fossiel en kan (tot nu toe) ook bij slecht weer worden geëxploreerd.
|
|
Sima de la Tormenta (AN709)
Grote ontdekking van 2021, waarin we rond -120 m stopten in
een zeer diepe, doch uiterst cruegevoelige put (Puits des Chippendales), die
nog minstens honderd meter dieper schijnt te lopen. Bij flinke regenval is deze
put een dodelijke val. We deden dit jaar enkele pogingen om hem verder af te
dalen, maar het zeer wispelturige weer dwarsboomde elke poging. Eén ervan werd
abrupt afgebroken wegens een kleine crue. We hopen in 2024 eindelijk eens een
weekje stabiel weer te hebben om deze exploratie verder te zetten. De grot zal
zeer waarschijnlijk verbinden met de Rivière Félix van de Sima des Caou Couges
(FR3).
Pozo Estella (AN3)
De historische ingang van het Systeem van Anialarra, in de
jaren 70 geëxploreerd door IPV Estella en SC de Frontenac, en de enige ingang
die nog volledig te hertopograferen is. De oude topogegevens zijn niet meer
beschikbaar. Dit is een groot karwei, want de grot heeft twee takken die elk
meer dan -400 m diep zijn, en bovendien beantwoordt het equipement niet meer
aan de hedendaagse normen en is dus volledig te herdoen. Onder leiding van Jack
werd een flinke eerste stap gezet in dit project dat ons ongetwijfeld enkele
jaren bezig zal houden. Momenteel zijn alle ankerpunten vervangen (en
gedubbeld) tot op -130 m, en ook de topo is tot daar gemaakt.
Ook deze grot is eerder cruegevoelig, met vele natte en
nauwe putten.
Andere activiteiten
AN455: met Frits als bezieler werd 4 dagen gewerkt in
deze grot, helaas liep ze volledig dicht op 55 m diepte.
AN465B: kleine grot die merkwaardig genoeg nooit
eerder geëxploreerd was, want de grote ingangsdoline is opvallend.
AN590: twee dagen werk in een gangetje dat zich op
enkele meters boven de bodem van de ingangsput bevindt. Duidelijke tocht. Deze
grot is in de winter een “blaasgat”.
Prospectie: er werden meerdere dagen besteed aan het
verder prospecteren van de zone die zich stroomopwaarts van ons kamp bevindt.
Er werden geen grote ontdekkingen gedaan, maar wel werd de Trou du Chien (AN58)
teruggevonden. Dit is een belangrijke grot (-148 m) die we al lang zochten en
wilden hernemen. Ze werd reeds in 1935 door Max Cosyns gevonden en is allicht
de eerste grot van het massief van Anialarra die door speleologen onderzocht
werd!
 |
| Jack en Lieven op prospectie in de onmetelijk grote lapiaz (foto: Paul). |
Dagtrips in het Systeem: in juli toonden de veteranen Paul en Annette
het Systeem van Anialarra aan “juniors” Toon en Len (via ingang AN51, tot aan
de Plage des Galets op -500 m). De 400 m putten namen de 2 oudjes er met
plezier bij. In september deed Annette dat nog eens, ditmaal om Kjel en
Krzysztof nog verder mee te nemen tot aan Salle de la Fuente (-525 m). Moet het
gezegd worden dat onze 4 “gegidsten” razend enthousiast waren? Het is dan ook
een zeer afwisselend en prachtig stuk van het systeem. Of beter gezegd
“stukje”, want deze ongeveer 1 km lange tocht in een grot van bijna 50 km, is
uiteraard maar een voorgerechtje!
 |
| Toon aan de waterval van de rivier van Nostradamus (foto: Paul). |
Speleometrie
Het Systeem van Anialarra groeide een kleine halve kilometer
en meet nu 49560 m in lengte, voor een ongewijzigde diepte van -853 m.
Deelnemers
SC Avalon: Erik Bruijn, Annette Van Houtte, Toon Van Hoye,
Len Van Roeyen, Paul De Bie, Krzystof Nedza Kubienec, Lieven De Meyere, Rudi
Bollaert, Kjel Dupon
GRSC: Frits van der Werff, Tom van der Werff (plus familie)
C7: Jack London
Dank aan onze sponsors
Zonder de financiële en materiële steun van diverse
sponsors, zou het inrichten van deze expeditie vrijwel onmogelijk zijn. Wij
danken hen dan ook van ganser harte!
Union Belge de Spéléologie & ComExplo, Verbond van Vlaamse Speleologen, SD Worx, De Berghut en Camping Ibarra.
 |
| Uitsnede van de zone rondom Sima de la Verdad (AN594) en mogelijke verbinding met Partages |
Geen opmerkingen :
Een reactie posten