Maak zelf een plasgoot

 Zijn vrouwen even goede (of betere) speleologen of bergbeklimmers dan mannen? Ik laat het antwoord in het midden maar in alle objectiviteit: wij mannen zijn op één punt toch bevoordeeld. Wij kunnen bijna overal plassen. Zonder ons te moeten uitkleden. Rechtopstaand. In een fles als het moet. Vrouwen daarentegen kunnen dat niet, en vooral bij sporten waarbij men kledij uit één stuk draagt, is dat een probleem. En bij speleo (en vaak ook klimmen of ski) dragen we een eendelig buitenpak én een eendelig onderpak.  Dames moeten zich vrijwel totaal uitkleden om te plassen, en dat is in het koude ondergronds milieu, of boven op een besneeuwde bergtop, niet prettig.

Gelukkig is in het buitensportmilieu al lang geleden een handig hulpstukje uitgevonden: de plastuit of plasgoot (in het frans “pisse-debout” ) die je in de handel kan kopen (zie bv https://www.bol.com/nl/l/plastuitjes/N/30459/). Daarmee kunnen de dames zowaar rechtopstaand plassen, mits wat oefening. Sommige speleo’s knutselden er zelf eentje van een lege fles detergent (zie bv de “Zigounennette”: http://scof.eu/blog/wp-content/uploads/2016/01/zigounenette.pdf) maar die bleken niet erg comfortabel en gingen gauw stuk. En het moet niet enkel comfortabel zijn, maar ook sterk want speleo’s krijgen alles kapot! Zo’n ding moet in een grot gewoon aan je gordel kunnen hangen!

Nu bleken veel van de in de handel verkrijgbare modellen toch niet zo handig. Resultaat: natte broek.

Mijn echtgenote Annette, ervaringsdeskundige, maakte zelf in de loop der jaren diverse modellen van PVC-buis. Deze waren geïnspireerd op de "Freelax" die enkele decennia geleden te koop was in de Vieux Campeur (en nu zowaar nog op Bol.com voor 18 €). 

Al meer dan 30 jaar vervullen die zelfgemaakte dingen diverse malen per week hun dienst. De constructie was evenwel wat lastig want vereiste het modelleren van een stuk PVC en er bleef een naad die moest afgedicht worden. Dat kon sneller en eenvoudiger, meende ik. Hieronder dus het stappenplan voor de constructie van een goedkope, zeer efficiënte en sterke plasgoot. Zelfs iemand met twee linkerhanden moet dit in een kwartiertje kunnen maken!  

Benodigheden

• Grijze afvoerbuis 50 mm diameter (koop geen afvoerbuis voor regenwater, die hebben een te dunne wand en zijn te zwak!).
• lijm voor hard PVC
• 1 bocht 50 mm diameter  90° liefst met een zijde vrouwelijk, 1 zijde mannelijk (mof).
• 
  
  

Gereedschap

• Fijne zaag (ijzerzaag) of slijpmachine met dunne snijschijf en schuurschijf
• Schuurpapier grof en fijn, eventueel een vijl
• Gasbrander, heb je dat niet:  gasfornuis.

Werkwijze

Zaag een stukje buis van 15 cm lang af. 

Twee mogelijkheden nu: 

De quick & dirty-manier: lijm er de haakse bocht op, met de mannelijke mof OVER de buis geschoven. Maar omdat de mof dikker is dan de buis zelf, ga je aldus een randje hebben. Geen drama (en je kan dat met schuurpapier afronden) maar de vrouwelijke anatomie is delicaat, dus: dat kan beter.

Het alternatief  is om de vrouwelijke zijde van de bocht (die kleiner is van diameter is) IN de buis lijmen. Dat gaat natuurlijk niet zomaar: je moet daarvoor het uiteinde van de buis verbreden, door het te verwarmen over zowat 5 cm. Dat moet je langzaam doen! Draai de buis voortdurend rond in de hitte van de vlam,  en ver genoeg ervandaan. Als de buis bruin wordt, zit je te dichtbij. Na enkele minuten is het PVC voldoende plastisch geworden om er de buis in te steken. Terwijl de zaak weer afkoelt, draai je de bocht wat rond zodat hij niet komt vast te zitten. Van zodra dat te stroef begint te gaan, haal je de bocht er weer uit. Smeer hem in met lijm en stop hem in de buis.

Nu moet je de bovenkant van de buis er overlangs afzagen. Schuin naar de punt toe dus. Teken het best eerst af met een stift. Met de slijpschijf duurt dat 10 seconden, met de ijzerzaag een minuutje. Maak de goot niet te laag, want ze mag tijdens het gebruik niet overlopen !

Vervolgens de rafelige zaagsnede mooi bijwerken. Ofwel machinaal met een schuurschijf, ofwel met vijl en schuurpapier. Rond de rand goed af.

Dan gaan we de plasgoot modelleren. Blaas ze over heel de lengte warm met de gasbrander (de bocht zelf, het "opvangkuipje", hoeft niet). Ook hier weer: neem je tijd, en verhit vooral het gelijmde stuk goed want daar is het PVC tweemaal zo dik. Heb je geen gasbrander: je kan het ook in de oven steken op 170° en dat hoeft echt niet lang te duren of het wordt pudding.

Doe handschoenen aan zodat je je vingers niet verbrandt en  geef de goot het gewenste model. Dat is echt niet moeilijk. Zorg dat het uiteinde goed smal wordt (1 cm) want dan kan je ermee in een fles plassen ook.  De kant van de bocht, de opvangplaats dus,  moet dan weer voldoende ruim blijven. Het waarom zal madame wel merken wanneer het te smal is gemaakt.

Het PVC koelt snel af en het kan zijn dat de vorm nog niet goed is. Geen probleem: gewoon opnieuw verwarmen en herbeginnen.

Voorlaatste stap is de goot nog wat verder met snijschijf of zaag bij te werken zodat de punt mooi schuin toeloopt en afgerond is.

Finaal werk je de zaak nog wat af met fijn schuurpapier. De perfectionisten kunnen ze nog met een polijstschijf opblinken, dat heb ik niet gedaan. 't Is maar om in te plassen hé. 

Succes!