Murphy doet het weer

Grotte des Surprises (Lembrée)

Donderdag 13/2/2014: Paul en Annette

Ten einde Galerie Inattendue werkten we op twee plaatsen: in de aftakking naar links maar daar is de calcietvloer echt te dik om manueel te desobben (zie punt 1 op de topo hieronder). Tweede plek (zie punt 2 op de topo hieronder): in de eindzaal, waar een (half gelukte) plop in de eindspleet ons niet veel wijzer maakte: weinig tocht, weinig te zien. Maar enkele meters ervoor vonden we een 5 cm smalle spleet links die aanzuigt en daarin zetten we een forse plop.

Ook werd beneden in het putje waar Dagobert werkte, het calcietblok van een plopje voorzien (zie punt 3 op de topo hieronder). Hierdoor kunnen we volgende keer beter de laminoir bekijken die daar vertrekt.

Maar we staken vooral nogal wat tijd in de topo van de geconcretioneerde zijgang die Annette vorige keer solo exploreerde. Twee extreme vernauwingen, dan einde op een instorting. Een korte desob en we geraakten verder, we vonden een meter of 6-7 bij en beseften dat we hier vlak onder de Salle de la Licorne - en dus onder de ingang - moeten zitten!  Echter het interessantste is een dalende spleet, zeer veel calcietafzettingen. Daalt zeker 5 meter, wordt beneden ruimer en er blaast een felle tocht uit. Maar de toegang is veel te smal; bijna geheel dichtgeconcretioneerd. Nog veel werk aan dus...toch heb ik het gevoel dat het langs hier te doen is. Alles werd getopografeerd, zie het groen gekleurde stuk op de topo (punt 4).

Vrijdag 21/3/2014: Paul en Annette

Een ware Murphy-dag! ’s Ochtends bij het inladen van de auto, verkeerde beweging gemaakt en daar zat ik dan met een nakende lumbago! Dat in combinatie met een opkomende sinusitis, vooral voelbaar in gangetjes waar mijn hoofd lager lag dan mijn voeten (en zo zijn er nogal wat). Gelukkig ontfermde Annette zich over de zwaarste kitzak. Eerste doel, de eindzaal bovenaan de Galerie Inattendue (punt 2 op topo). De plop van vorige keer werd geruimd, de tochtende spleet was nog steeds zeer nauw en de werkomstandigheden nog steeds even lastig. Een nieuwe plop werd gezet waarbij ik tot de vaststelling kwam dat ik thuis slecht gekeken had en slechts 4 ladingen bij had, veel te weinig voor onze ambitieuze plannen voor vandaag. Mijn humeur werd er niet beter mee en dat verminderde nog veel meer toen de plop niet wilde afgaan. Gevolg: een uur knoeien, en een volledig nieuwe plop moeten zetten. Intussen had Annette een verkeerde beweging gemaakt en zat zij met een geblokkeerde rug, flink erger dan de mijne!

Humeur nu -25°C, even overwogen om het maar voor bekeken te houden vandaag, alles zat tegen. Toch maar doorbijten en naar ons hoofddoel: de geconcretioneerde zijgang - die ik vanaf nu “Galerie Lumbago” zal noemen (punt 4 op topo). De twee vernauwingen aan de ingang ervan waren nog steeds zeer lastig, vooral voor mensen met een zere rug, maar wat later zaten we dan weer boven die intrigerende tochtende spleet. De toegang was grotendeels dicht met calciet en gauw bleek dat deze van een dusdanige sponsachtige structuur was, dat er met plopwerk niks aan te beginnen was. Dus volgde een uur of twee zwoegen met hamer en beitel en dat lukte wonderwel. Een calcietbult van wel 40 cm breed werd verwijderd en zo werd de eerste vernauwing zowaar passeerbaar. 

De vernauwing is nu grotendeels opengekapt, we zien flink dieper.

Ondanks ons vele sloopwerk hebben we de mooie stalactieten boven de vernauwing kunnen  sparen!

Maar een meter dieper zat er weer een versmalling en die was niet manueel te verbreden. Dus werd er een gat in het plafond geboord maar dat was ook allemaal calciet. We konden nu al wel zien dat het verderop breder wordt (zeker doordringbaar), kortom het zag er goed uit.

Paul boort een gat in de volgende vernauwing

Intussen kon Annette nog amper bewegen en besloten we de plop te zetten en niet meer terug te komen. Dus ’t zal voor volgende keer zijn.  Ik heb nog wel een plop gezet aan de toegang van de “Galerie Lumbago” zodat een van de twee extreme vernauywingen volgende keer hopelijk verleden tijd is.

Daarna in de typische houding van mensen-die-met-een-verschot-zitten, naar de auto geschuifeld. Hopelijk betert het gauw want ik ben heel benieuwd voor het vervolg.