Zondag 18 juli 2010 gingen de ondergronders eindelijk nog eens samen op pad. En de keuze was deze keer de Fagnoules geworden. Enerzijds om te proberen wat foto's te nemen, anderzijds zouden we de nog resterende rommel naar buiten sleuren.
De ondergronders? Wie zijn dat? Wel, dit is een ploegje van 5 speleo's die elkaar wat beter hebben leren kennen tijdens één van de interclubvakantie die het VVS jaarlijks organiseert: Marc Pauwels en schoonbroer Wim van speleoclub t'Es Nauwe, Annemie en Michaëla van Sc Avalon en Dennis Verstraeten.
Het was prachtig weer en je zou het bijna niet kunnen geloven dat het onweder dat enkele dagen voordien in Ciney lelijk had toegeslagen en daar de klokkentoren had omvergeblazen, ook hier was doorgekomen. Aan de onderingang was er gewoon een joekel van een boom halverwege de stam afgeknakt. Het was geen blikseminslag geweest want de stam zag er niet verbrand uit, maar gewoon afgeknakt. Gelukkig was de boomstam op de helling blijven liggen en was hij niet naar beneden geschoven. Hij zou zo de ingang kunnen versperren.
We waren van plan om langs de boveningang te vertrekken omdat niemand deze al had gedaan buiten Annemie. Ikzelf heb wel meegewerkt om deze ingang te realiseren maar heb nog nooit de doorsteek gedaan en was echt wel benieuwd waar we uiteindelijk in de grot zouden uitkomen. Het was een vrij warme trip tot aan de grote zaal want er was extreem weinig water waardoor we ons echt niet konden afkoelen in het stroomopwaartse gedeelte. We waren dan ook wat blij toen we aan de dam kwamen en onze oververhitte lichamen in de rivier konden soppen. Op een rustig tempo gingen we verder tot we aan de traversée kwamen. Ook dit was voor de meeste een nieuwe ervaring in deze grot en ik moet zeggen dat het toch wel een spectaculaire en plezante onderneming was. Je staat enkele meters boven een kloof, de ene wand is vrij vettig en aan de andere wand volg je een richel. En op de achtergrond hoor je de bruisende waterval waar je stilaan naartoe traverseert. Eenmaal aan de waterval gekomen kan je ofwel verder door gaan en zo stilaan afzakken terug tot aan de
rivier, ofwel draai je rechtsaf stroomopwaarts de rivier in die de waterval vormt. Een prachtig actief gedeelte, mooie uitgesleten wanden, enkele kleine watervalletjes tot je aan een laddertje komt dat je terug in het gedeelte van de grot brengt waar je even voordien bent gepasseerd. Echt een leuk intermezzo!
Dan verder en dieper de grot in. Weeral werden we geconfronteerd met de extreem lage waterstand want bij sommige waterpassages die we in de winter nemen en waarbij je je helm moet afdoen en hoofd schuin houden om lucht te nemen, konden we vandaag gewoon onze helm ophouden en zo passeren. In de Oufti-Amaai waanden we ons even in Frankrijk bij het passeren van de diepe gours. Er werd een poging gedaan om foto's te nemen maar door de verdamping van onze lichamen en de adem zorgden voor wolken wat de kwaliteit van de foto's niet ten goede kwam.
Op de terugweg naar buiten zagen we nog een blauwe ribbelbuis liggen van zo'n 5m lang en diameter ongeveer 20 die nog naar buiten moest. Met de nodige voorzichtigheid op de cruciale plaatsen kregen we dit lompe gevaarte tot aan de ingangséboulie. Hier hadden we toch wel wat moeite om de vele bochten en smalle doorgangen te passeren met deze dikke buis. Maar met vereende krachten hebben we ze uiteindelijk toch tot aan het eerste ingangszaaltje gekregen en daar achter gelaten omdat we ze toch niet mee naar huis konden nemen. De koffer was daarvoor veel te klein!
Terug buiten werden we verwelkomt door een stralende zon die ons algauw terug opwarmde en tegen dat we aan de auto waren stonden de zweetdruppels alweer op onze voorhoofden. Om deze fantastische dag af te ronden werd er nog een frisse pint gedronken in Purnode!
Bedankt nog aan Marc, Wim en Denis om mee te sleuren aan de buis.
Michaëla
Haa goed dat die monsterlijke buis bijna buiten is! Nu nog iemand vinden die dat in zijn garage kan stockeren...
BeantwoordenVerwijderen