Het volgende verslag is dan wel niet zo "groovy/sexy" als dat van Paul maar toch. Ook in België hebben we niet stil gezeten.
Het eindpunt dan, een vervolgje onder een massieve rotswand duikt wat naar beneden en langs rechts lijkt er een mogelijkheid langs boven te zijn. Heel de dag zijn we in touw om er wat ruimte te maken. We vorderen maar een meter rechtdoor maar wat belangrijker is: ook naar boven schieten we een meter op. Hierdoor kan je nu op het einde gehurkt staan en kijk je in een vervolgje van zo’n 2 meter. Uit dit gangetje komt zowat alle tocht. Bij momenten zelfs zeer fel. Na 2 meter zie je echter een vlakke wand opdoemen maar het lijkt er ook naar beneden te kunnen gaan. De toekomst zal dat moeten uitwijzen.
Het vervolg zal echter terug “Hard Labeur” zijn. Eerst moet er waarschijnlijk nog wat verbreed worden aan de bovenzijde (om goed te kunnen werken) en daarna moet er een pakket droge klei en stenen uitgegraven worden. Door dit weg te graven zal het onderste gaatje met het bovenste verbonden worden en heb je ruimte genoeg in de hoogte. De breedte dat zal een ander paar mouwen worden. Het is er nergens breder dan 20cm dus de plopkabouters zijn nog steeds nodig.
Na nog een laatste esthetische verbreding om het puinbakje in de toekomst goed te laten passeren hielden we het voor bekeken en na een lastige terugkeer was onze verbazing groot dat het pikdonker was buiten.
Het was reeds 19:30 ! Maw we waren bijna 10 uur in de weer geweest vandaag. Da's meer dan de mannen & vrouwen in de Saône !
Geen opmerkingen :
Een reactie posten