Lentetrip in de BDW

Zondag zaten we weer heel de dag in de Bois de Waerimont. Het bos stond vol wilde narcissen.. een prachtig schouwspel waar je maar enkele weken van jaar van kan genieten.

Nadat we er ons van hadden vergewist dat meneer de das niet thuis was, en we dus veilig binnen konden, splitsten we op in 3 groepen met elk een totaal verschillend doel. De twee juniors, Tobias en Noë werden op sleeptouw genomen door ancien Jos. Geen van de jongens had de grot al eerder gedaan dus dat werd een gewoon toeristisch tripje (dat vlot en probleemloos verliep) tot in Salle des Départs.

Fijn, de verjonging van de club loopt goed (maar zouden die jongens wel beseften dat ZIJ later de verantwoordelijkheid voor deze grot gaan hebben? Tja bij Avalon komen heeft wat implicaties hé).

Intussen probeerde Annette een (voor haar toch) nieuwe bezigheid uit: het ondergronds tekenen. Neen niet in een topoboekje, wel met schetspotlood en tekenpapier. Ze koos 4 strategische plekken en het moest gezegd worden: voor een eerste experiment mag het resultaat er zijn! Voor een volgende keer is ze op zoek naar naaktmodellen; kandidaten mogen zich nu kenbaar maken.

Paul en Speculoos David De Roest maakten foto’s. Niet zomaar foto’s, neen: 3D-foto’s. David is daar immers volledig van in de ban en bezit er uitstekend materiaal voor. Dus troonde Paul hem mee naar verschillende mooie hoekjes, speelde model en onderging geduldig de vele tientallen mislukte pogingen tot het maken van “de” ultieme foto. Het gekende geklooi met flitsers die niet werken, slavecellen die stuk zijn, flitsers die vol in de lens flitsen, kadrering in het stikdonker en alle problemen van dien enz.

Maar mits wat bijsturing verscheen er toch nu en dan een foto om duimen en vingers bij af te likken op het LCD-schermpje van Davids camera’s. Nu nog hopen dat ze ook op groot scherm even geslaagd zijn. En ik ben heel benieuwd om ze in 3D te zien ook!
Wordt vervolgd, we geraakten al fotograferend maar tot in Salle du Prisonnier. Het bewijs werd geleverd dat tekenen op zijn minst zo snel gaat als 3D-foto’s maken.

Tussen de bedrijven door maakte Paul nog wat foto’s van fossielen en zeldzame mineralen (o.m. de kleine gele kristalletjes die zich soms in de Celestietgeodes bevinden). Determinatie volgt spoedig.

Het was 17u voor we het wisten, gauw inpakken en naar buiten dus. Dubbele meter David had het in de nauwe gangetjes en korte bochten niet zo gemakkelijk en kwam oververhit en met een liter zweet in elke laars uit de ingangspoort gevallen. Hoe die mannen in de Picos weer uit hun grot raken blijft een mysterie.

Plezante dag. Volgende week toch maar weer het echte werk: naar de Hyperventilateur in de Fagnoules!