Links en rechts in Hamoir

Gisteren vrijdag, P&A richting vallei van de Lembrée met het stellige voornemen om de topo van de Grotte des Surprises af te werken. En om er zeker van te zijn dat (zoals op alle vorige keren) er niks ons zou afleiden, hadden we enkel een toposet mee. Dus geen hamers, koevoeten, schopjes, Hilti of ander bruikbaar spul. Ter plaatse gekomen, dikke pech, want vandaag was er net een klopjacht in het bos. En als er nu één grot is die echt midden in het bos ligt, is het die wel…
Een confrontatie met onze groene vrienden zagen we niet zitten. Wat nu gezongen? We hadden geen sleutels van andere grotten bij, geen desobspullen. De mogelijkheden waren zeer beperkt. Dan maar naar Hamoir. Daar hadden we nog twee grotjes te topograferen, alles bij elkaar 25 meter.

In Trou des Bourdons hadden we in de zomer nog een plop gezet in de eindvernauwing. De grot ligt niet ver van de Trou des Côtes. Na wat puin ruimen en met een dikke steen als hamer en een platte steen als schopje, geraakten we erdoor. We konden aldus 2 meter stijgen, waar een kruispunt van gangetjes is. Maar om erin te geraken moet er eerst nog gewerkt worden. Toch interessant, want een van de gangetjes tochtte. We maakten de topo van de grot, die echt wel goed ligt ten opzichte van de TDC: lager dan alles wat we er tot nu toe kennen.

Elegante pose tijdens de topo van de Bourdons

Annette in ons nieuwe stukje

Paul in volle concentratie

Bourdons (rose) ten opzichte van TDC

Vervolgens even de D3 in. Daarin was het laatste wapenfeit ook al een flinke plop geweest. Maar die konden we niet ruimen, want de keer ervoor hadden we reeds alle puin links en rechts gestockeerd en we waren nu uitgepraat. Al dat puin moet dringend naar buiten en daarvoor zijn we met 3 à 4 man nodig. Bij deze dus een warme oproep aan wie ons daar eens wil mee komen helpen (mag ook iemand van buiten de club zijn hoor). Nu, het vervolg van de D3 wordt interessanter, want we kregen eindelijk wat zicht op de zaak: het gaat flink omlaag, we zien een meter recht omlaag maar de spleet is nog steeds hooguit 15 cm breed. Wordt vervolgd!

D3: na 7 m ploppen gaat het achteraan eindelijk recht omlaag

Tenslotte naar de A114, ook al zo’n tochtgat waarin we veel kruit hebben verschoten. Ook dit grotje moest nog opgemeten worden en dat is nu gebeurd. En ook hier moeten we eens met een man of 3-4 puin naar buiten halen, zodat we kunnen verder werken.

A114: de kunst van het camoufleren. Eerst wat takken...

dan een dekzeil...

wat bladeren en ziezo: weg grot! En een prima valkuil voor de boswachter.

Al bij al dus zeker geen verspilde dag.