Na de bliksemsnelle doorbraak van vorig weekend, was een nieuwe poging logisch. Vrijdag 30/3/2012, Michaëla en Paul.
Eerst een paar uur werk om de vorige week uitgegraven doorgang te stabiliseren, er hing nl. een dreigend blok boven ons hoofd. Toen het blok (formaat TV-toestel) uit de weg geruimd was, hadden we niet enkel een veilige maar ook ruimere doorgang naar het eerste zaaltje. Zaaltje dat overigens “Salle des Barbiches” zal heten, vanwege de vele sikvormige wortelslierten. Daarna begonnen we aan de desobstructie van de passage waar Annette vorige week gestopt was, een groot blok versperde er de weg. Ook dit ging vlot voor ons opzij en we konden aldus een meter of 2-3 afdalen in een zeer geconcretioneerde diaklaas. Deze kwam haaks uit op een diepe spleet, met wanden van calciet. De doorgang was te smal en het verbreden ervan kostte gauw een uurtje. Dan kon ik erdoor glippen. De spleet zelf is een meter of 4-5 diep, je kan er 3 meter in afdalen maar dan wordt ze te smal. Je ziet 2 meter dieper waar het alweer breed genoeg lijkt. Alle tocht lijkt van daar te komen. Nog flink wat werk in het vooruitzicht dus.
Maar we zijn toch zeer hoopvol, we zitten in een echte grot met concreties en vooral veel tocht. Wordt vervolgd. Maar het zal nu even duren, want zondag hebben we een gidsing in de Bois de Waerimont en dan trekken we een weekje naar het Zuiden van Frankrijk.
knap bezig :-) veel speleo grotten van Ilse :-)
BeantwoordenVerwijderen