door Dagobert L'Ecluse
Gisteren 6/11/2011 met drie naar het nieuwe projectje (Jos, Frank, Dagobert). 't is een sombere dag, zo goed als windstil en 11°C dus veel tocht gaan we niet hebben, en idd de tocht die er vorige week was bleek vandaag niet present. Hopelijk bemoeilijkt dit niet onze werkzaamheden.
Eerst en vooral duikt Jos helemaal tot vanachter om zijn hoofd eens voorbij de rand te steken. Naar links zit het volledig dicht. Naar rechts is een smalle barst (15cm max) te zien met einde op precies een kleistop. Naar onder en richting bedding (uitgang) vindt Jos dan nog een klein gaatje naar beneden.
Het is duidelijk vandaag zal er geen grote doorbraak komen. Eerst moet er veel plaats gemaakt worden. Jos en ik vallen de spleet aan. Ondertussen heb ik Frank op pad gestuurd om een rotsmassiefje zo'n 30m hoger op de heuvelflank eens te gaan bekijken. Na een tijdje staat Frank terug beneden om de koevoet te komen halen, zou hij iets gevonden hebben? De werken aan de spleet vorderen ondertussen, blok per blok vergruizen we en krijgen we meer en meer plek.
Frank vervoegt ons terug, zijn zoektocht is afgelopen en heeft uiteindelijk niets opgeleverd. Er volgt een lastig uurtje waarbij Frank met een tonnetje zoveel mogelijk aarde/klei weggraaft. Da's goed om een "six pack" te kweken Frank :-)
Dan is het moment daar en kunnen we met de voeten eerst de spleet in. Op het einde kunnen we zelfs al gehurkt zitten. Nu gaat het graven een stuk sneller want we moeten niet meer heen en weer in de spleet. Gelukkig had ik al een bakje voorzien dat net past. Bak na bak sleuren we eruit. Af en toe wisselen we eens. Elk gaatje en spleetje in elke richting bekijken we maar het is echt geen tochtweer dus echt duidelijk is het niet. De werkplaats wordt ruimer en ruimer en op het einde kunnen we draaien en keren in alle richtingen.
Wanneer het buiten donker begint te worden (en dus ook ietsjes kouder) doe ik nog een laatste inspectie naar rechts en merk dan op dat er na een kleine meter terug een hoek is naar links. Pal berginwaarts en op 1 moment kunnen we zelfs een aanzuigende tocht meten. Snel nog 1 bakje graven en ja hoor er tekent zich een duidelijke hoek af. Wat meer is, bij het uitgraven steek ik plots onder het rechtse blok door, daar achter zit geen klei. Dus als dit groot blok weg is zou het wel eens interessant kunnen worden. Maar het is al te laat en we ruimen op. Volgende keer is het een kwestie van het rechtse blok aan te vallen om meer te weten.
Niet geheel ontevreden gaan we daarna op zoek naar een cafe. Als toetje hieronder nog een fotocompositie van de ingang, links zoals we eraan begonnen zijn rechts zoals het nu is.
woensdag 9 november 2011
Abonneren op:
Reacties posten
(
Atom
)

Geen opmerkingen :
Een reactie posten