Sifon in zicht

De titel was (helaas) voorspelbaar.

Een mooie zonnige dag, een grot die "liep", meer had het viertal Jos, Peter, Dago en Paul niet nodig om op de 13de juni, de dag waarop een verkiezingstsunami genaamd NVA alles overspoelde, richting Ardennen te trekken en er een leuke dag van te maken.

De grot, voorlopig A132 genaamd, had het echter anders begrepen.  Het equiperen en vooral schoonmaken van de top van de put duurde een klein uurtje; een grote rotsplaat lag letterlijk en figuurlijk dwars. Eens het ding naar beneden was gekieperd kon ik de put afdalen.

Het passeerde net, een diaclase van zowat 40 cm breed. Een meter of 8 à 10 lager kon ik voet zetten op een flink bergje of beter een eiland van modder en puin, dat tijdens de voorbije dagen omlaag was gevallen.  Beneden was niet veel plaats: hoogstens 2 m in de lengte en 60 cm in de breedte. Een rivier was er inderdaad, veel water zelfs, ze kwam vanuit een 10 cm brede spleet en spoelde stroomafwaarts onder een breed maar veel te laag dak. Je kon er een tweetal meter ver in kijken maar het was wel duidelijk: dit was eerder iets voor een duiker (Nico: aan de goede verstaander!). Peter daalde ook af om tot dezelfde conclusie te komen als ik: hier is het voor ons gedaan.

Jammer maar toch wel wat voorspelbaar. In de put zelf werd een schuin omhooglopende kleihelling beklommen, maar daar kwam men in een doodlopende klok terecht. Na een versterkend boterhammetje werkten Dago en Jos een tijdje in een schuin omhooglopend gangetje boven de put. Einde na drie meter, alle tocht (vrij stevig) komt van een nauwe spleet in het plafond. Plopwerk dus, maar vooraleer we daarmee kunnen beginnen moet eerst de sifon beneden de put gedoken worden. Immers, alle puin zou in de put omlaag vallen en de sifon kunnen blokkeren.  Paul wroette intussen in een ander gangetje en na enkel uren werk geraakte hij er ook door. Echter ook hier loopt het na 3 m dicht, en zonder tocht. Tot slot ging Dago ook eens poolshoogte nemen beneden de put en wat in de sifon dabben.

Kortom, vanaf nu zal het allemaal wat minder vlot gaan! We schatten zowat -15 m diep te zijn geraakt. Toch geven we ons hier nog niet gewonnen, daarvoor is er teveel koude tocht. Vlakbij is er trouwens een andere grot waarin we al flink gewerkt hebben (-23) en die we zeker zullen hernemen, nu we weten dat de rivier hieronder zit.

De meest gepaste naam voor de A132 lijkt me "Grotte des Illusions". Daarmee kunnen we alle kanten uit...