D3 laat eindelijk in zijn kaarten kijken

Een vierkoppige ploeg (Rudi, Bart, Annette en Paul) werkte gisteren zondag 2/5 verder in de D3. De tocht was wispelturig vanwege het kille en winderige weer, erin/eruit, en dat bemoeilijkte onze werken serieus.

Desondanks was de opening (zowat 20 cm breed) waar onze voorgangers van woensdag op waren gestopt, enkele uren later breed genoeg om onze kop er eens door te steken en zo zagen we een "echt" grotgangetje naar links vertrekken... de berg in. Wel op smurfenmaat, maar toch! Een vijftal heel grote blokken lag nog in de doorgang, ze staken een centimeter of 10 boven de klei uit maar bleken er wel 3 keer zo diep in te steken. Zeer moeilijke desobstructie: met je kop naar beneden in een bijna verticale put, graven, wrikken en sleuren aan blokken die zelfs amper door de opening pasten.
Finaal waren ze weg (de berg puin buiten wordt werkelijk indrukwekkend) en konden we onze aandacht op de smurfengang richten. De tocht kwam van daar (of ging naar daar want het wisselde elke 5 minuten). Je kon 2 meter ver kijken en dan was er een duidelijke verbreding, met zelfs wat concreties!
De allersmalsten mochten het graafwerk doen (Annette en Rudi) dus uiteraard werd dit minimaal uitgevoerd. Eigenlijk laat je beter de dikste graven, maar in dit geval had dat toch niet gegaan. Laat in de namiddag werd het "zaaltje" bereikt. Hier kon je met zijn 2 naast elkaar liggen!
Grote vervolgen waren er niet direct, twee nauwe pijpjes met veel tocht waar aan te graven valt, en dan vooral (en de meeste tocht zit daar) een soort chemineetje omhoog. Enkel Annette geraakte erdoor, 1m50 hoger zat er nog een zware versmalling, en daarachter een zaaltje met blokken, dat wel ruimer was dan het eerste!
Kortom, het ziet er niet zo slecht uit, maar alles is nog wel smal en er moet nog veel aan verbreed worden want voorlopig is het enkel voor non-claustrofoben. Maar dat is slechts een formaliteit.

Wetende dat we hier werkelijk van nul begonnen zijn, en een gaatje van een vinger groot hebben gevolgd waar wat tocht uitkwam, is dit toch wel een doorbraak (de grot is gisteren verdubbeld). De D3 ligt 20 m voorbij de terminus van de Grotte Danièle. De kans bestaat dat we daar in terecht komen (zou een mooie traversee zijn) maar we hopen natuurlijk berginwaarts te gaan en in iets nieuws uit te komen. Wie zaterdag onze presentatie heeft bijgewoond op de Journée de l'explo, weet dat we in die berg een flinke grot verwachten. Gisteren werkten we ook nog aan de A114. Een piepklein gaatje dat deze winter werd gevonden: een warme plek in de sneeuw, meer niet.
Het is nu al wat groter, uit een spleet waait soms een tocht met de juiste grottemperatuur: 9,5°C. En wat meer is: aan de ingang van deze spleet is reeds een dikke calcietlaag te bemerken. Zo de D3 misschien zou kunnen uitkomen in de Danièle, dan is dat uitgesloten voor de A114 want die ligt 140 m voorbij de D3. Een ding is zeker: we zijn daar in Hamoir nog niet weg!