Zondag 29/11, een grijze en gure dag, waarop 7 Avalonners samen met een boel collega’s van het VVS in de Vallon des Chantoirs werden rondgeleid, door een van de sympathiekste speleologen van het land: geoloog-op-rust Camille Ek, 75 lentes jong, en een kranige knar voorwaar!
‘s Ochtends stond er een tocht in de grot van Remouchamps op het programma.
Zeer leerrijk, Camille wist elke 20 meter wel iets interessant te verdelen over het ontstaan en de geologie van deze grot. De stratificatie, de fossielen, de plooiingen, de vorming van zalen of sifons, de atmosfeer (CO2), de vorming van druipstenen: alles passeerde de revue, en dat op glasheldere en verstaanbare wijze.
Jammer genoeg is dit een grot waarin de rampzalige invloed van een toeristische uitbating perfect wordt geïllustreerd: een betonnen pad over de hele galerijbreedte (en dat is best breed!), slecht geplaatste en permanent brandende verlichting, overdadige plantengroei rondom de lampen (groen bemoste concreties, zelfs met varens!), rotversleten en grotendeels beschadigde druipstenen, verroeste trapleuningen. Maar niet getreurd want de terugweg gebeurde al varend, met zijn 20 in een overmaatse en waggelende roeiboot.
Hoofdzakelijk in het schermduister, we waanden ons in het spookhuis maar de schipper kende het traject blindelings. Dolle pret, en een verbazend lang parcours! Na de piknik gingen we de Chantoir du Rouge Thiers bekijken, uiteraard weer vergezeld van vele (hydro-)geologische wetenswaardigheden die Camille met tientallen kan opdiepen.
Dan even een wandelingetje naar de Chantoir du Grandchamps, die toch wel een van ‘s lands grootste en indrukwekkendste dolines blijft. Ook hier werd de vorming van deze chantoir, die op de limiet schist/kalksteen ligt, uitvoerig uitgelegd. Je bekijkt daarna zo’n verdwijngat ineens met heel andere ogen.
Tot slot met de auto naar de Chantoir de Sècheval, en vandaar weer naar Remouchamps, waar we met zijn allen in het café doken. Met veel dank aan Camille Ek! Het was ons een waar voorrecht om door deze “grijze eminentie” te worden rondgeleid.
Plutôt que d'aller bêtement au café, vousauriez dû finir la journée au Chalet, notre local tout proche ! Y'avait du très bon vin à déguster, la cuvée du "vallon" ou un nom approchant ;-))
BeantwoordenVerwijderenEt bien nous y avons pensé (demande à Annette!!) mais 1) vu que votre établissement est un peu juste pour 20 personnes et 2) on n'avait pas de certitude sur les heures d'ouverture de votre bistro (car normalement, les vrais spéléos comme ceux du Casa-C7 sont sous-terre le dimanche après-midi...), nous avons préfére un café à Remouchamps. Où le Rochefort coutait 4,20 Euro! Un scandal. Il faudra commençer une pétition contre ces pratiques. Vittoz où es-tu!
BeantwoordenVerwijderenRoep hem niet hier! ;-)
BeantwoordenVerwijderenT'ja. Ik heb jaren geleden ook zo'n excursie met Camille gedaan... het is altijd leuk en interessant met hem. k wist niet het deed dat nog.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenBeste Speleofans,
BeantwoordenVerwijderenIn 1972 heb ik met een groepje Nederlanders onder de bezielende begeleiding van een oudere Belgische (franstalig) spéleoloog die we toen Pépé noemden oudjaarsnacht doorgebracht in de Chantoir du Rouge Thier (Trou du Moulin). We hadden alle drank, eten en slaapzakken eerst door de soms erg nauwe gangen gesleept en hebben vervolgens een onvergetelijke jaarwisseling beleefd. Is er iemand van de club die hier ooit verhalen over heeft gehoord? Ik ben alle contacten sinds 1972 helemaal kwijt...
vriendelijke groeten,
Niek Edeling, Nijmegen NL
Beste Niek,
BeantwoordenVerwijderenneen, daar heb ik nooit iets van gehoord, en ik ken evenmin een speleo met de bijnaam "Pépé".
Sorry