Ze waren weer dik in orde

… die speleologische Dagen 2009, en 15 Avalonners waren van de partij!

Vrijdag een dag van sleuren, slepen, knutselen, monteren, opbouwen. Eens de grote tent rechtstond en voorzien was van tafels en stoelen, de verlichting hing, de muziek speelde en de toog geïnstalleerd was, werd de edele kunst van het tooghangen verfijnd. Van al dat werken hadden we grote dorst gekregen en het duurde ruim tot 3u ‘ s ochtends voor de laatsten hun bed opzochten.

De lager dan verwachte opkomst van de “echte grotters” op zaterdag maakte dat ditmaal iedereen de grot van zijn dromen kon reserveren. Zij die om 5u ‘ s morgens opstonden om als eerste aan de inschrijvingen te staan, waren eraan voor de moeite. Maar toch wel wat jammer, zo’n uitgebreid programma en dan niet genoeg mensen om het in te vullen (ik diende zelfs in extremis 3 grotten te annuleren). Dat moet volgende keer beter hé speleo’s, want zo gaan we nog in affronten vallen! Maar zij die wel waren gaan grotten lieten het niet aan hun hart komen. Niks dan blije gezichten ‘s avonds, iedereen had zich reuze geamuseerd.

Zaterdagavond stroomde de grote tent barstensvol (ik schat +/- 300 mensen) met speleo’s vanuit alle hoeken van het land (en zelfs Engeland en Duitsland). Speleo Nederland had voor lekker (veel) eten gezorgd, er was ditmaal een prima discobar, de Rochefort stond koel. Tientallen mensen die je in lang niet had gezien, zoveel verhalen te vertellen, zoveel pinten te trakteren. Kortom: ambiance!

Er werd dan ook gefeest, geschranst, gedronken, geluld en gedanst tot een gat in de nacht. En een diep gat, zo ongeveer tot 5 u ‘ s ochtends.

Het opstaan op zondag was dan ook pijnlijk. Gelukkig was het programma heel wat rustiger: gezellig rondhangen nabij de demonstratiestands, de boekenwinkeltjes, genieten van de prachtige 3D-voorstelling van DDR, pintje drinken in de zon. Trouwens die zon was 3 dagen lang van de partij: het was ongelooflijk goed weer.

Tot slot nog een paar uur lang heel de boel afbreken, knikkebollend naar huis rijden en als een bewusteloze slapen (en dan zijn er die vragen waarom we dat niet elk jaar organiseren. Ja hallo!).

Tussen de bedrijven door was er ook de uitreiking van de Prix Alphonse Doemen, en daar werd Avalon (met de exploratie van Fagnoules) gedeeld winnaar met Albert Dubois (met exploraties in Marokko). Proficiat aan Albert, en dank aan UBS en wijlen Alphonse voor de 200 Eurootjes die goed zullen besteed worden.

Maar de echte laureaten die in de bloemetjes dienen gezet te worden, vind ik, zijn de tientallen vrijwilligers die zich 3 dagen lang uit de naad hebben gewerkt om dit evenement te doen slagen. Behalve de velen die hielpen met opbouw en afbraak, waren er de mensen die achter de toog stonden, muziek draaiden, het secretariaat bemanden, eten maakten, ontbijt verzorgden op een onmenselijk vroeg uur (zeker als je om 5 uur bent gaan slapen), demonstraties gaven, de hele dag karweitjes uitvoerden of problemen oplosten, spaghetti en hot-dogs serveerden, of anderen in grotten gidsten. Op deze laatste categorie na zijn al die mensen niet gaan grotten, overigens, en dat is toch wel een grote opgave, want het is net op dàt weekend dat je uitzonderlijke grotten kan doen!  Dus hulde aan al die medewerkers, zonder hen zou het gewoon niet georganiseerd kunnen worden. Zij verdienen van mij de ereprijs.

Hier nog een fotogalerij met wat sfeerfoto's van deze aflevering.