Na de Fagnoules voorstelling in Awagne zaterdagavond en een rustige nacht in de chalet waren we gebrand om eraan te beginnen. De hoop dat we in iets gingen doorbreken was groot want Rudi had vorige keer een vervolg gezien.
Na wat gepruts om te proberen de stinkende plas leeg te hevelen er dan toch maar door gekropen want de hevel wou niet in gang geraken. De plaatsen werden ingenomen en de komende 2 uur waren we bezig met het wegwerken van het puin van de vorige massage. Die trouwens maar half had gewerkt, enkel de rechterwand had er van genoten. De vraag rees nu wat we gingen doen. Toch nog eens die linkerwand aanvallen of direct het blok op het einde in de grond aanvallen. Ik hakte de knoop door en viel het blok in de grond aan.
Een half uurtje later spraken we niet meer over dat blok en konden we opnieuw puin ruimen. Dit ging echter lastiger dan gedacht omdat het bakje de laatste 2 meter niet meer passeert. Hadden we dan toch niet beter eerst die linkerwand nog een massage gegeven? Soit het zou zo moeten gebeuren vandaag. Na enkele wissels, om dat iedereen kou kreeg, lag ik terug voor het gat. Peter had al gezien dat het vervolg dat Rudi had gezien toch niet zo groot was. Dus dat was wat een domper.
Ik trok alle registers open (tekstje is gepikt ik weet het) en begon te graven. Gaf de aarde met heel veel dierlijke beentjes door naar Peter die de bakjes vulde ter afvoering. Na een half uurtje kon ik er door. Nog smallekes maar doenbaar. Ik kwam in een vervolgje van zo’n 2 meter dat rechtdoor volledig toe zat. Naar beneden tussen de blokken zou een mogelijkheid zijn. Maar de echo die ik hoorde zat ergens boven en achter me. Dus na wat gewriemel lag ik op mijn rug en kon ik omhoog kijken in een smalle, 10 cm brede, diaklaas. Na zo’n 2 meter is het iets breder en na nog een dikke meter zie je dan op een plafond met wat concreties. Het is waarschijnlijk dit wat Rudi vorige keer heeft gezien. Maar daar geraken we vandaag niet in.
En of we daar ooit gaan geraken is nog maar de vraag. Het zijn zware en moeilijke werken om daar te geraken en we gaan echt wel richting oppervlakte. Langs de ene kant toch wel blij dat we erdoor zijn en mits nog wat graven kan er wel wat meer plek gemaakt worden in het nieuwe stukje. Maar langs de andere kant toch ook wel een beetje teleurgesteld omdat de première van zo’n korte duur was. Maar dat is nu eenmaal exploratie. Een tweede oordeel van enkele "specialisten" dringt zich op om te zien of het openmaken van die cheminée zin heeft of niet. Misschien enkele grote blokken langs rechts wegwerken om wat meer zicht te krijgen? Wie zal het zeggen?
We kramen alles op en even later kruipen we als 3 modderduivels uit de grot. Ik klim snel wat hoger op de heuvelflank om te zien of er daar toch geen mogelijkheid is want de grot zoog sinds de middag zeer hard aan. Ik vind al snel 1 mogelijk interessant gat. Maar mijn 2 kompanen staan al beneden aan de heuvel met de kits dus ik heb geen materiaal meer voor handen. ’t Zal dus voor een andere keer zijn.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten