Nieuws van het Anialarra-front

Nieuws van het Anialarra-front


We zijn terug na een bijzonder geslaagde en spannende 4-daagse! Moe en
enigszins gebroken, maar zeer voldaan.
Het begon nochtans slecht: zaterdag werd onze portage verstoord door een
plotseling koudefront dat aan kwam zetten. Omhoog in gietende regen, die
overging in ijsregen en sneeuw. De plannen om de FR3 te desequiperen
konden we opbergen, want de grot bleek in flinke crue te staan. Moedige
Bart waagde een poging maar er was geen doorkomen aan.
Gelukkig was de meteo aan onze kant, we kregen vier dagen droog en goed
weer! Maar zondagochtend bleek de Anialarra in een dikke witte vacht
getooid, en het dooien daarvan zou ons vast en zeker hinderen.
Inderdaad, de rivier beneden was zeer indrukwekkend, hier en daar hadden we
moeite om te vorderen. De plannen om de eerste dag aan het gangetje te
werken dat mogelijk zou kunnen verbinden met Tintin, konden we ook
schrappen: de fel aanzuigende tocht was gedraaid, en in blazende tocht met
een Ryobi werken dat gaat niet. Er werd wel flink gehertopografeerd in de
grote eindgalerie tussen Gibraltar en de trémie van -650.
Na een nacht in het bivak deed een duo (Paul en Annette) de hele dag verder
aan deze topo. De drie anderen (Mark, Rudi en Bart) trokken naar Tintin.
Het water was intussen fel gezakt en ze geraakten door de voute-mouillante.
De exploratie werd verdergezet waar ze in augustus was gestopt. Tintin
bleef maar doorgaan, hoofdzakelijk in canyon-stijl, met diep en ijskoud
water. Ponto's verplicht dus! Onderweg werd een ébouleuze zaal gevonden,
waar een tweede riviertje toekwam, dat Affluent Fantasio werd genoemd.
Tegen middernacht viel het trio het bivak binnen, met zowat 500 m première
in hun zak, en toch wel wat gekraakt na de kilometerslange tocht (de
afstand van het bivak naar de extreme amonts van Tintin mag op zeker 6 à 8
km heen en weer worden geschat, en 8 u progressie).
De derde dag trok de hele ploeg weer naar Tintin. Paul en Annette pushten
de Tintin zo ver ze konden. Het einde lijkt ditmaal bereikt: zowat 350 m
voorbij de terminus van gisteren is er een instortingszone waar voorlopig
geen doorgang werd ontwaard. Maar een magnifieke explo, dat wel, in vaak
heel geconcretioneerde gangen.
Het andere trio exploreerde en topografeerde de Affluent Fantasio over meer
dan 300 m. Vaak moeilijk en smal, maar dan tot ieders verrassing einde in
een heel grote zaal waar een paar megaputten in het plafond toekomen.
Zowel in Tintin als Fantasio is nog veel werk, want veel zijpassages of
bovenverdiepingen werden nog niet bekeken. Maar het zijn bijzonder zware,
lange en vooral geëngageerde explo's. Een crue overleef je niet in die
canyons.

Terug naar het bivak gezwalpt, en in ons bed rond 2 u 's ochtends. 's
Morgens uitslapen, bivak opkramen en naar buiten. Om 18u kwamen we buiten,
in een schitterend zonbeschenen decor. Daar doe je het voor.
Vandaag een halve dag topogegevens zitten verwerken. Er werd zowat 1400 m
aan première gedaan, waarvan 970 m getopografeerd. De grot is weeral flink
gegroeid: 24,2 km reeds!

Zijn we nu al ver in de Partages? Niet echt, er is nog 400 m te gaan. Niet
veel, maar gezien de terminus van Tintin toch wel heel ver.
Morgen en overmorgen is ons goed weer beloofd. FR3 desequiperen en alles
omlaag dragen.

Hierbij twee fotos van de Tintin.

Tot gauw!
Paul