Speleokamp in de Causses

Eén van de dagen volgt er nog wel een uitgebreid verslag in een Avalon Flash, maar alvast een korte samenvatting van wat we daar uitspookten.

We logeerden in een uitstekende en luxueuze gite op de Causse Méjean, gelegen in het pittoresk gehuchtje Rieisse, op wandelafstand van de Gorges du Tarn waarover we een magnifiek uitzicht hadden.

Deelnemers waren de 4 Biekes (Annette, Kim, Ellen en Paul), Friedemann, Bart, Annemie en Tobias en om het schrijnende gebrek aan Avalonners te compenseren hadden we nog 2 gasten van de Troglodieten: Maureen en Chloë. Een gokje maar gauw bleek dat de beide jongedames uit het goede hout gesneden waren!

Voor het mooie weer waren we beter thuis gebleven (de eerste 2 dagen onafgebroken regen, daarna hielden we het gelukkig droog) maar de gevarieerde grotten compenseerden ruimschoots het frissere weer. Op de eerste grottocht, in de vrijwel horizontale maar magnifieke Grotte du Coutal (> 9 km lang) zagen we dat het technische niveau van de deelnemers wel snor zat, en dus werd er de volgende dag ineens zwaar ingevlogen met de Aven de Lacas.

In deze vrij onbekende aven hadden de vrienden van o.m. MJC Rodez, met wie we op de Anialarra exploreren, na zwaar desobstructiewerk vorig jaar het grote vervolg gevonden. We werden ditmaal door Eric Boyer gegidst (zie rechts op de foto, het vijftal bij de rivier). Bijna 300 m imposante putten, en 5 km collecteurs. Vaak zeer mooi geconcretioneerd, en massa’s grotparels. Een pittige (+10uur) maar onvergetelijke trip.

Na deze zware tocht deden de moedigsten de Aven du Crapounet (-116 m), weliswaar in de veronderstelling dat ze in de Aven de Offraous zaten – begrijpelijke vergissing want de grotten liggen vlak bij elkaar. ‘s Anderendaags ging dan één ploeg naar de "echte" Offraous (-166 m) en de andere ploeg equipeerde de Aven de Hures (-345). Hures is een schitterende grot, met zeer mooie putten en vooral een droom van een rivier tussen –180 en –260 m.

Einde op –260 op de “boyau semi-noyé” die enkel bij heel laag water te passeren is, en dat was nu niet het geval: we kwamen allemaal tot achter de oren gewassen uit deze grot!

Daags nadien wisselden de ploegen om: de ene ploeg desequipeerde Offraous, de andere de Aven de Hures.

De week was al bijna om, en de rustdag werd door de een gebruikt om te gaan wandelen, maar door de andere om te gaan grotten: de klassieker-der klassiekers Aven de Goussoune (-126 m) op de Causse Noir.

Vrijdag dan de laatste grot, na lang wikken en wegen werd het de Aven de Patates (-277 m). Een grot die we goed kenden, dus het equipement ging snel. Weerziens met de ongelooflijke Puits du Bramal (een totaal vrijhangende P65 in een “klok” van wel 40 m diameter) en de reusachtige galerij eronder. Tegen 18u stond iedereen weer buiten, als modderduivels want in de ingangszone van deze grot word je flink smerig.

Ziezo, dat was in een notendop een weekje stevig grotten in de Causses. Enkel de oudjes (Paul & Annette) hadden de meeste grotten al (meermaals) gedaan, doch dat werd goedgemaakt door de “nieuwe” en superbe Aven de Lacas. Voor de jeugd (waar we Bart gemakkelijkheidshalve nog bijtellen) was het allemaal nieuw en het moet gezegd: zij deden het prima! Het was al grotten wat de klok sloeg, grote putten uitklimmen, equiperen, desequiperen, zakken sleuren. Geen gezeur over moe, nat, kou, smal of modderig… en altijd even goed geluimd. We hebben al anders geweten!

Heel blij nog eens in de Causses te zijn geweest, kortom, voor herhaling vatbaar. Avalonners schrijf dit maar alvast in jullie agenda, voor Pasen 2010! En het was een uitstekende training, onze neuzen staan al regelrecht richting Anialarra, na de +/- 1200 m putten die we vorige week bij elkaar “jumaarden”.

Hier vind je al een kleine selectie van de meer dan 400 foto's die er tijdens deze vakantie werden gemaakt. Vooral Maureen en haar kleine Pentax Optio was een gevaar voor onze privacy...