donderdag 9 juni 2016

Op zoek naar de ultieme foto

Zondag 5 mei 2016:  weer naar Rivire, nieuwe fotosessie met als doel de ultieme foto te maken van het meer. “HET” meer, een van de grootste en mooiste van Europa en dat allemaal op 3 km van ons huis in Vieuxville. Ik had er in januari al foto’s gemaakt. Die waren zeker niet slecht (sommigen vonden het de beste foto’s die er ooit waren gemaakt) maar ikzelf was niet geheel tevreden. Dat kon nog veel beter – ik ben altijd kritisch als het op fotograferen aankomt (en de rest J ).  Da’s trouwens de enige manier om je niveau omhoog te krikken .

Vandaag was het een familieuitstap: Paul in gezelschap van vrouwlief Annette, dochter Ellen en haar vriend Hans. Zwaar geladen door de grot, ik had een massa fotomateriaal bij en we hadden 2 bootjes. Een half uur bezig geweest met het leegscheppen van de lage doorgang halverwege het parcours, die tot bijna het plafond sifonneerde. Gelukkig lag er een emmertje en een bak.

Aan het meer gekomen, bleek dit nog minstens een meter hoger te staan, dan in januari, en toen stond het al hoog! Onderaan het touwtje waarmee je van de grote galerij boven tot het meer afdaalt, stonden we al kniediep in het water. Dat betekende ook dat de looplijnen waarmee je langs de wand van het meer kunt “wandelen”, niet te gebruiken waren (sommigen hingen bijna in het water!) en dat alle verplaatsingen dus per boot dienden te gebeuren. Op zich geen probleem, maar trager en moeizamer. Maar ook zoveel leuker!

Het materiaal nodig om deze foto's te maken
Ik stelde de camera op in de hoek achteraan het meer, de enige plek vandaag waar je uit het water kon staan. Het statief werd iets hoger dan vorige keer geplaatst, en stevig vastgezet met 2 spantouwtjes. Eerst opstellen van de 3 grote Yongnuo 560 elektronenflitsers (richtgetal 60). Twee langs de grote wand, een op de korte wand. Doel van deze flitsers: uitlichten van de zaal, reliëf op de wanden toveren en de twee bootjes verlichten. Het positioneren van die dingen moest al varend gebeuren. Gelukkig waren ze radiografisch vanop afstand instelbaar (zoom en lichtsterkte) zodat ik tijdens de fotosessie zelf, hun belichting vanop mijn plaats kon regelen.

Annette plaatste zich strategisch op zowat de enige plek langs de wand van het meer die nog droog lag (jammer genoeg wat verder dan ik had gewild, maar door de hoge waterstand was dit de enige optie). Een vierde Vivitarflitser nabij de camera was op haar gericht. Een klein 5de Sunpak flitsertje, achter haar, bedoeld om wat tegenlicht op haar te geven, functioneerde jammer genoeg niet – ik merkte dat euvel pas nadat de fotosessie gedaan was.
Deze opstelling kwam +/- overeen met wat ik in januari had gedaan doch er waren twee grote verschillen die ervoor moesten zorgen dat deze foto beter werd. Ten eerste een andere camera (Olympus OM D EM-5) en een groothoeklens (18 mm kleinbeeld equivalent) waardoor ik heel het meer en ook het plafond kon fotograferen, wat vorige keer niet lukte. Ten tweede, verlichten van het water onder de boot met magnesiumflitslampen (technologie van 100 jaar geleden, en die lampen zijn ook zo oud. Jammer genoeg worden ze niet meer gemaakt en is mijn stock, die ooit enorm was, nu vrijwel uitgeput).

Volgde een uur experimenteren, waarbij Hand en Ellen het hele meer diverse keren rondpeddelden. Zij flitsten onder de boot met M3 magnesium  flitslampjes. Het effect was alvast mooi. Maar het kon beter. Eens de 24 lampjes die ik bij had, allemaal opgebrand waren, volgde een andere strategie, waarbij de grote kanonnen werden ingezet: enorme magnesium flitslampen (Sylvania GE31 en Philips PF100).  Ik had iets gemaakt waardoor we deze 5 meter diep in het water konden laten zinken. Maar het resultaat was niet goed. Dan maar de lampen gewoon naast de boot in het water laten flitsen. Bingo: het hele water lichtte nu op, tot aan de wanden toe, echt surrealistisch.
Jammer genoeg had ik maar een tiental van dergelijke grote flitslampen bij, en eens het juiste diafragma was gevonden, waren ze op. Maar er werden toch enkele prachtige foto’s gemaakt.

Natuurlijk is zo een fotosessie in feite een aaneenschakeling van mislukkingen. Ofwel is er een van beide magnesiumlampjes niet afgegaan, (maar het andere wel, dus da’s puur verlies), ofwel was de camera slecht scherp gesteld (de zaal is aardedonker, en meer dan 50 m lang dus je ziet amper die bootjes liggen), ofwel was er bewegingsonscherpte want ik werkte op B-positie of erg lange sluitertijd  (vanwege de mix tussen elektronenflitsers en manueel afgedrukte magnesiumflitsers), ofwel lagen de boten niet waar ze moesten liggen, ofwel was de foto overbelicht enzovoort enzovoort. Dat geknoei is deel van het plezier, alleen jammer dat er op die manier een volledige kitzak vol magnesiumlampen is doorgegaan voor uiteindelijk slechts enkele goede foto’s.

Maar toch wel best tevreden. De lat ligt alvast weer wat hoger voor wie beter wil doen (het kan!). Uit het 25-tal foto’s selecteerde ik er vier die er kop en nek boven uitsteken. Hiertussen kiezen is moeilijk. Maar toch een voorkeur voor deze vooral vanwege de prachtige fosforescentie van het water langs de wanden van het meer. 



Toch zou ik weer zeggen: het kan nog ietsje beter en ik weet nu perfect hoe ik dat moet doen. Dus misschien dat ik er ooit nog wel eens terugkeer.
De vier foto's staan hier https://www.flickr.com/photos/pauldebie/sets/72157666886862254/show?rb=1
 (50% verkleind wel).
 
Ik maakte ook een kleine timelapse film waarop je kan zien hoe Hans en Ellen over het water van de ene naar de andere plaats werden gestuurd.


Alvast veel dank aan Annette, Hans en Ellen voor hun geduldige assistentie, en aan Jack London en CASA-C7 die deze grot beheren. 

Tot slot een vergelijking tussen de foto die ik in januari maakte en degene die ik nu maakte:


6 opmerkingen :

  1. Paul, Ik heb een voorkeur voor de eerste foto (van de vier) daar waar het meer aan de achterzijde een stuk donkerder is. Maar het blijven allemaal zeer geslaagde foto's natuurlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Magnifique photo Paul, du beau travail pour toute l'équipe.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag Paul en Annette,

    Een magnifiek stel foto's. Opmerkelijk hoe scherp de lijn tussen de rotswand rechts en het water zich aftekent.
    Hopelijk kan ik de grot ooit eens met eigen ogen aanschouwen.
    Proficiat met de foto's.

    Rudi

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. merci Rudi, maar opgelet: foto's zijn vaak mooier dan de werkelijkheid ;-)

      Verwijderen