Geen nieuws is goed nieuws

door Dagobert L'Ecluse

Geen nieuws is goed nieuws zeggen ze wel eens. Zou dit dan ook gelden voor de voortuitgang in den Bonheur. Zouden die snoodaards van Avalon daar misschien een megaontdekking gedaan hebben en deze angstvallig stil houden voor de speleowereld? Jammer genoeg niet. Het heeft gewoon een beetje stil gelegen in den Bonheur en dit omwille van vele redenen. De vaste kern had bijvoorbeeld zin in eens wat anders en heeft zijn pijlen enkele keren gericht op de Haute Marne en wat explo in de vallei van de Rau d' Heure in Nettine. Daarbij is het werk in De 'Autostrade' nogal stresserend en niet iedereen ziet dat zitten.

Eén van de zijprojectjes

Maar vorige zondag (18/10/2015) is het er nog eens van gekomen. Het was al geleden van 3 mei dat Avalon nog eens naar daar was getrokken. We waren met zijn drieën: Jos, Erik en ikzelf. Licht bepakt trokken we de grot in. Op de heenweg deed Jos hier en daar nog wat topowerk zodat we eindelijk een punt kunnen zetten achter de topo. Ondertussen lag ik weer in De Autostrade te koteren met een lange ijzeren baar in het plafond van de eindklok.

Ik bespaar jullie de details maar stressy was het zeker. Na een tijdje was Jos klaar met zijn topowerk en kwam hij een kijkje nemen. Op dat moment was ik zover gevorderd dat ik net niet meer aan het plafond van de klok geraakte terwijl ik nog min of meer beschermd in de pijp van De Autostrade lag. Om nu nog verder te poken, zou ik dus eigenlijk vanonder het beschermende plafond van de pijp moeten komen om dan boven mijn hoofd in het plafond te gaan prikken.Kamikaze werk dus, en we zijn dan wel gek maar niet dom. Op deze manier kunnen we hier niet verder werken.

Een mooi gordijntje in de Salle du Gour

Dus Jos en ik doen de laatste topo-metingen in De Autostrade zelf en ronden daarmee de topo volledig af. We besluiten dan om richting Salle du Gour te trekken en De Autostrade eventjes te laten voor wat ze is. Ten einde Salle du Gour hadden we nog geen steen verlegd. Salle du Gour ligt een stuk hoger dan de Autostrade, 5m zou de topo ons later leren, maar in plan ligt ze nog niet zover als de Autostrade. Maar wie weet, misschien omdat ze zoveel hoger ligt is de stop daar minder dik dan in De Autostrade. Dus in de vroege namiddag (14:30) komen we daar aan.

Net onder het laatste topopunt zien we een kleine puinhelling die vanonder een plafondje komt geschoven. Tocht is er niet te meten dus het zal wel potdicht zitten. Maar toch beginnen we eraan. We lossen mekaar geregeld af. Na enkele uitdiepsessies beginnen we echt onder het plafond te graven en dit gaat verbazend goed. Al snel zitten we een halve meter verder. En wat blijkt: na die halve meter wordt het breder, zowel langs links als langs rechts.



De nieuwe graafplek net voor we eraan begonnen rechts ligt een handschoen.

Ondertussen hebben we ook in de zaal zelf al duchtig met wierook gespeeld en heeft Jos een duidelijke luchtstroom ontdekt die vanuit een zijdiaklaas komt en dan een haakse bocht maakt in de zaal richting onze graafplek. Een deel van die tocht verdwijnt in een klein gaatje een meter boven het laatste topopunt. De rest van de tocht gaat waarschijnlijk gewoon omhoog in de zaal.

We graven ondertussen stevig verder. Op een bepaald moment lig ik in het gangetje en voel ik een verandering. Ik voel duidelijk tocht die van achter mij komt en ergens in het uitgegraven klokje verdwijnt. Erik steekt opnieuw de wierook aan en inderdaad: er gaat nu ook een deel van de tocht in de graafplek. Wanneer ik het wierook stokje overneem merk ik dat de tocht ergens aan de rechterkant in het sediment verdwijnt. Er is echter nergens een gaatje te bemerken maar toch is dit een goed teken. Tocht kan je namelijk zelfs detecteren wanneer deze door een opvulling gaat. Zo heb ik ook het vervolg in de D3 in Hamoir ontdekt.

Dus graaf ik enthousiast verder en na enkele minuten reeds verandert de structuur van het sediment: gedaan met grind en klei. Ik kom nu in kleine, propere, blokjes uit. Dan gaat het snel, al gauw heb ik een gaatje en kom ik op een vaste rotswand of blok uit. De tocht verdwijnt hier naar boven tussen deze wand/rotsblok en het sediment. Jos en Erik komen ook eens kijken en we zijn het duidelijk eens. Het ziet er hier 'goed' uit!  Maar ook hier zal het niet voor direct zijn. Er zullen waarschijnlijk nog wel ettelijke graafuren/dagen aan vooraf gaan eer we hier door breken. Maar kom, we zijn content dat we een nieuwe plek hebben gevonden in den Bonheur die ons misschien het vervolg gaat opleveren. Hoop doet graven. (en dat is ondertussen reeds 4 jaar ons motto !)

Het is ondertussen al voorbij 17:00 en dus kramen we op. Maar we gaan hier snel terugstaan, dat is zeker!!